ملخص الجهاز:
"4-در حالی که فهرست زیر فهرستی جامع و کامل نمیباشد،با این وجود بر اساس آن میتوان خطرهای بیمهای را به شکل زیر طبقهبندی نمود: الف-ریسکهای ناشی از عملیات بیمهای(ریسکهای فنی)که شامل موارد زیر هستند: -ریسک قیمتگذاری پایین -ریسک کم برآورد کردن ذخایر -ریسک بیمه اتکایی نامناسب -ریسک هزینههای اداری غیر قابل پیشبینی ب-ریسکهای سرمایهگذاری که عبارتند از: -ریسک تغییرات نرخ بهره -ریسک نقدینگی ناکافی -ریسک تعهدها و داراییهای ناهمگون -ریسکهای ناشی از کاربرد مشتقات مالی ج-ریسکهای ناشی از ورشکستگی شرکا (واسطه،بیمهگر اتکایی،سهامداران و غیره) ه-ریسکهای ناشی از مدیریت ضعیف 5-حق بیمه قبل از وقوع خسارت تنظیم میشود.
چنانچه از معادله(1)بر میآید ضریب خسارت( C/P ) را میتوان به شکل زیر بیان نمود: (بهتصویرصفحهمراجعهشود) ارتباط بین قابلیتهای سوددهی و توانایی تصفیه تعهدات با این حقیقت که بیمهگر باید نرخهای مناسبی را در نظر بگیرد(با شرط اینکه موقعیت مالی آتی خود را هم حفظ کند) پر رنگتر شده است.
این اشتباهات ناشی از موارد زیر هستند: ذخایر فنی تعهدات بلند مدت ناشی از موارد زیر میباشند: -تغییرات در نرخ بهره -افزایش امید به زندگی -تغییرات در روند تورم(که بر روی) هزینه خسارت و هزینههای اداری بیمهگر تاثیر دارند -قوانین جدید در بعضی رشتههای بیمهای ممکن است بین زمان وقوع خسارت و تصفیه آن اختلاف زمانی زیادی وجود داشته باشد،زیرا جمعآوری اطلاعات مورد نیاز برای ارزیابی یک خسارت به زمان زیادی نیاز دارد.
ممکن است یک شرکت شرط حداقل توانایی شرکتها در تصفیه تعهدات را داشته باشد و در عین حال نتواند برای ذخایر فنی خود پوششی قانونی ارائه دهد زیرا حق بیمهها به سرعت جمعآوری نمیشوند و بیمه اتکایی هم آنها را ضمانت کافی نمیکند و سرمایهگذاری پراکنده بوده و ارزش سهام فاقد اعتبار هم بسیار بالاست."