ادبیات، کشف جزء تازه ای هستی مقدمة ومراجعة

نویسنده برای تبدیل شدن به آن‌چه نیست آن‌چه را که هست نفی می‌کند؛ ماده ی اولیه به چیزی غیر از خود تبدیل می‌شود: آفرینش به وجود می‌آید. دلالت نشانه ها همان‌طور که پیش‌تر گفته شد، سارتر تکلیف ادبیات (نثر) را از شعر جدا می‌داند: «غرض از نثر سودمندی است، وسیله‌ای که برای نیل به غایتی که بیرون از آن است به کار می‌رود. حقیقت ازپیش‌انگاشته‌شده‌ای وجود ندارد و «شاعر اگر به حقیقتی غیر از آن‌چه کشف کردنی (شعر) است بپردازد، شاعری دروغین خواهد بود. بارت از شکافی سخن می‌گوید که بین فرهنگ و تخریب آن نضج می‌گیرد و لذت متن همین ناممکن است. بارت با مطرح کردن این سوال که متنی که ساخته‌ی زبان است چه‌گونه می‌تواند بیرون از زبان باشد، از سست کردن تدریجی زبان سخن می‌گوید و این‌که متن تا حد تناقض‌آمیزی مرجع اجتماعی-زبانی خود را تخریب می‌کند.