برگ برنده‌ای به نام هوش مقدمة ومراجعة

برخی می‌گویند «ماهی و گربه» همان «محدوده‌ی دایره» در قالب فیلم بلند سینمایی است و این را یک ایراد بزرگ برای شهرام مکری می‌دانند؛ ولی برعکس، این نکته‌ی مثبت ماجرا است. مکری در «ماهی و گربه» همان کاری را انجام می‌دهد که در «محدوده‌ی دایره»، اما این اثر درجه یک سینمایی کجا و آن فیلم ساده دانشجویی (که البته در مقیاس خودش حرف برای گفتن دارد) کجا؟ بی‌اغراق می‌توان گفت که هر کدام از فیلم‌های او یک گام بزرگ نسبت به فیلم قبلی برداشته‌اند و در این میان «ماهی و گربه» گامی‌ست بسیار بلند و حتی فراتر از انتظار. او در «ماهی و گربه» یک داستان بسیار ساده را دستمایه‌ی کارش قرار می‌دهد و به وسیله‌ی نبوغ‌اش در روایت داستان و طراحی بازی‌های پیچیده‌ی زمانی، از آن یک تریلر فوق‌العاده می‌سازد که بدون نشان دادن کوچکترین خشونت و خونریزی، تعلیق داستان را (تنها به واسطه‌ی روایت و خلق میزانسن‌های دقیق) در سطحی بسیار فراتر از قصه به مخاطب خود منتقل و او را درگیر فیلم می‌کند.