خلاصة:
آرای داوری تجاری بینالمللی، انواع متعددی دارد و دیوان داوری میتواند آرای جداگانهای در خصوص موضوعات گوناگون صادر کند. در برخی قوانین تصریح شده است که دیوان اختیار دارد که انواع متعددی از رأی را صادر کند. در قانون داوری تجاری بینالمللی ایران نیز بهطور تلویحی به انواع رأی اشاره شده است. رأی نهایی، جزئی و موقت، مهمترین آرایی است که تقریباً در تمامی اسناد بینالمللی بدان اشاره شده است. دسته دیگر آرای داوری مانند غیابی، اعلامی و تأسیسی ازجمله آرایی است که در هیچیک از قواعد و قوانین داوری، نصی به خود اختصاص نداده است. در حقوق ایران، برخلاف مقررات راجع به داوری داخلی، قانون داوری تجاری بینالمللی، حاوی مقررات مجزا و کاملی در خصوص تفسیر و تکمیل رأی داوری است. در این مقاله، نویسندگان تلاش کردهاند تا هریک از انواع متعدد رأی را مطالعه کرده و پیشنهادهایی جهت اصلاح قانون داوری تجاری بینالمللی ایران ارائه دهند.
There are different types of awards in international commercial arbitration and the arbitral tribunal may issue a variety of awards concerning different issues. The arbitral tribunal's authority to issue different types of awards has been explicitly provided for in certain laws. The fact that there are different types of awards may be implied from the International Commercial Arbitration Act of Iran. The most important awards are final، partial and interim awards cited by almost all international instruments. Another category of awards، including default، declaratory and constitutive awards are among those not been referred to in any arbitration rules and laws. In Iranian law، the International Commercial Arbitration Act، contrary to provisions concerning national arbitration، contains distinctive and comprehensive provisions concerning interpretative and supplementary awards. In this analytical-descriptive article، the authors have tried to study different types of awards and put forward some suggestions to amend the Iranian Act.
ملخص الجهاز:
عدم تصریح به اختیار دیوان برای صدور چنین آرایی نهتنها میتواند موجب پیدایش تردیدهای اساسی در خصوص صلاحیت دیوان برای صدور اینگونه آرا شود، بلکه میتواند تقویتکننده این سؤال باشد که آیا اصلا صدور چنین آرایی در داوری امکانپذیر است یا تنها احکام ترافعی دادگاهها میتواند عنوان غیابی، اعلامی و تأسیسی داشته باشد؟ مسائلی از این قبیل و لزوم آشنایی با انواع متعدد آرای داوری، نگارندگان را برآن داشت تا به بررسی و تحلیل انواع رأی در داوری تجاری بینالمللی ایران بپردازند.
این سؤال مطرح میشود که آیا داور نیز چنین حق یا تکلیفی را دارد؟ در قانون داوری تجاری بینالمللی، مقرره صریحی در این رابطه وجود ندارد و مشخص نشده است که رأی نهایی باید نسبت به کلیت موضوع اختلاف باشد یا میتواند صرفا نسبت به بخشی از آن صادر شود.
پس برخلاف آرای جزئی که بخشی از مورد اختلاف را بهطور نهایی حلوفصل میکند و از تمام آثار رأی نهایی برخوردار است، قرار اعدادی مشمول هیچیک از این ویژگیها نیست لذا رأی جزئی قابل قیاس با قرار اعدادی نخواهد بود منتها میتوان گفت که قرار مقدماتی بهمنظور اجرا در ایالت دیگر میتواند بهعنوان رأی تعریف شود همان طور که برخی از نویسندگان معتقدند تنها راه اجرای اینگونه قرارها، صدور آنها در قالب رأی جزئی است.
English Arbitration Act, (1996), Available at: http://www.
International Chamber of Commerce Arbitration Rules, (2012), Available at: https://www.
UNCITRAL Model Law on International Commercial Arbitration, (1985), (as amended in 2006), Available at: http://www.