ملخص الجهاز:
درست به خاطر همین قدرت فوق العادة لطیفه در انتقال پیامهای ظریف است که معصومین( برای این اسلوب فاخر اهمیت خاصی قائل بودند و آنچنان در لطیفهگویی دارای تبحر بودند که مردم را به شگفتی وا میداشتند تا بدانجا که شماری از مؤلفان اسلامی در کتابهای خود بابی را به عنوان «مزاح النبی(» اختصاص دادهاند که در آن لطایفی از آن حضرت نقل شده است.
امام صادق( خطاب به یکی از اصحاب خویش، میپرسند: «کیف مداعبة بعضکم بعضا؟ قلت: قلیل، قال: فلا تفعلوا فإن المداعبة من حسن الخلق و إنک لتدخل بها السرور علی أخیک، و لقد کان رسول الله صلی الله علیه و آله یداعب الرجل یرید أن یسره؛ گفتار و رفتار طنزآمیز شما با یکدیگر چگونه است؟ عرض کرد: اندک است.
امام فرمودند: چنین نکنید؛ چراکه رفتار و گفتار شوخ طبعانه از حسن خلق است و تو از این طریق شادی را در قلب برادرت وارد میکنی و رسول خدا( نیز برای مسرور کردن مردم با آنها شوخی میفرمودند.
قلت: و ما الدعابة؟ قال: المزاح؛ فضل بن ابی قره از امام صادق( نقل کرده است که فرمود: هیچ مؤمنی نیست، مگر آنکه در او دعابهای وجود دارد.
به طور مثال، کسی که هدیهای برای ما میآورد، خوشحال میشویم؛ چون برداشت هر انسانی این است که هدیه دهنده، به حتم به یاد ما بوده و ما را دوست داشته است؛ ولی اگر همین که هدیه را به ما داد و ما هم با خوشحالی قبول کردیم، مثلا بگوید: حالا پولش را بده!