خلاصة:
مقدمه: در این عصر دانشگاهها و مؤسسات آموزش عالی به دلیل روبرو شدن با واقعیتهای جدید بایستی ظرفیت انطباقپذیری خود را بالا ببرند. هدف از این مقاله بررسی ظرفیت انطباقپذیری دانشگاههای علوم پزشکی بود. روش پژوهش: برای انجام این تحقیق از روش توصیفی - پیمایشی استفاده گردید. جامعه آماری این تحقیق اعضای هیئت علمی دانشگاههای علوم پزشکی در استان فارس بود که با استفاده از فرمول کوکران، یک نمونه 152 نفری از میان آنها به روش نمونهگیری طبقهای نسبتی انتخاب شد. برای جمعآوری دادهها از یک پرسشنامه محقق ساخته استفاده گردید. اعتبار محتوایی پرسشنامه توسط محقق تعیین و پایایی کل پرسشنامه نیز از طریق ضریب آلفای کرانباخ0/863 برآورد گردید. یافتهها: یافتهها نشان داد که میانگین نظرات پاسخگویان در خصوص هر 5 مؤلفه انطباق پذیری (ظرفیت پاسخگویی، ظرفیت انعطافپذیری، ظرفیت یادگیری سازمانی، ظرفیت شراکت، منابع مورد نیاز) در حد متوسط میباشد. نتیجهگیری: بطور خلاصه ریشه انطباقپذیری متوسط دانشگاهها را میتوان در مواردی مانند ظرفیت پاسخگویی کم، ظرفیت یادگیری سازمانی کم، ظرفیت تعامل و شراکت کم، فقدان منابع لازم برای مواجهه با تغییرات، انعطافپذیری سازمانی کم دانست.
ملخص الجهاز:
"این تحقیق برای اولین بار ظرفیت انطباقپذیری سازمانی در دانشگاههای علوم پزشکی را با تمام ابعادش مورد بررسی قرار داده است و با الهام از تحقیق محققانی مانند هک من]14[، شیپتون و همکاران]15[، ساپاموت]16[، استبر و سیدو]17[، میر و استن ساکر]18[، پلامر و همکاران]19[، راینری]20[، گوتپا و همکاران]21[، پتی گریو]22[ به بررسی ظرفیت انطباقپذیری سازمانی در دانشگاههای علوم پزشکی فارس در 5 بعد قدرت پاسخگویی، ظرفیت انعطافپذیری، ظرفیت شراکت، ظرفیت یادگیری و برخورداری از منابع لازم پرداخته است.
t مشاهده شده در مورد تمام مؤلفهها نیز از مقدار بحرانی جدول در سطح آلفای 05/0 بزرگتر است و میتوان اذعان داشت که توانایی در حد متوسط دانشگاههای علوم پزشکی در پاسخگویی، ظرفیت انعطافپذیری، ظرفیت شراکت، ظرفیت یادگیری و برخورداری از منابع لازم معنادار است.
بنابراین تحلیل واریانس نشان میدهد که این رگرسیون معنیدار است و میتوان نتیجه گرفت که متغیرهای پاسخگویی، ظرفیت انعطافپذیری، ظرفیت شراکت، ظرفیت یادگیری و برخورداری از منابع لازم توانایی پیشبینی و تاثیر بر انطباقپذیری سازمانی را دارند.
(جدول 5) نتایج جدول 6، نشان میدهد که متغیرهای ظرفیت یادگیری سازمانی، ظرفیت انعطافپذیری، برخورداری از منابع لازم، پاسخگویی و ظرفیت شراکت سازمانی بر ظرفیت انطباقپذیری دانشگاههای علوم پزشکی تاثیر معناداری دارد و میتوانند ظرفیت انطباقپذیری دانشگاههای علوم پزشکی را پیشبینی کنند زیرا معنیداری tهای بدست آمده در همه این متغیرها کمتر از 05/0 است.
Journal Organizational Change Management, 2011; 4: 640–661.
Journal Organizational Change Management, 2011; 4: 640–661.
A correlation study on organization learning and knowledge management in staffs in selected hospitals of Isfahan University of Medical Sciences."