خلاصة:
سابقه و هدف: سبک زندگی یکی از مسائلی است که میتواند در ابتلا به بیماریها و درمان آنها نقش مهمی داشته باشد. در این راستا، هدف از پژوهش حاضر مقایسه سبک زندگی ارتقادهنده سلامت در افراد مبتلا و غیرمبتلا به HIV شهر تهران بود.
مواد و روشها: پژوهش مقطعی حاضر در سال 95-1393 در ارتباط با 147 فرد مبتلا به HIV که برای درمان به بیمارستان امام خمینی (ره) شهر تهران مراجعه کرده بودند و نیز 150 فرد غیرمبتلا در شهر تهران انجام شد. در این پژوهش پرسشنامه سبک زندگی ارتقادهنده سلامت (HPLP-II: Health-promoting Lifestyle Profile II) که شامل 6 بعد مسئولیتپذیری در مورد سلامت، تغذیه، فعالیت بدنی، مدیریت استرس، روابط بین فردی و رشد معنوی میباشد مورد استفاده قرار گرفت. علاوهبراین، نمونهگیری با استفاده از روش نمونهگیری در دسترس انجام گرفت و برای تحلیل دادهها از آزمون تحلیل واریانس چندمتغیره و نرمافزار SPSS 22 بهره گرفته شد.
یافتهها: نتایج آزمون تحلیل واریانس چندمتغیری نشان داد که بین دو گروه در متغیر سبک زندگی تفاوت معناداری وجود دارد (P<0.001). بدینترتیب که میزان مسئولیتپذیری سلامت (P<0.001، 44/42=(1،245)F) و فعالیت جسمانی (P<0.05، 03/6=(1،245)F) در گروه مبتلا به HIV کمتر از گروه غیرمبتلا به HIV بود؛ اما در مولفههای تغذیه، روابط بین فردی، رشد معنوی و مدیریت استرس تفاوت معناداری بین دو گروه مشاهده نشد (P>0.05).
نتیجهگیری: با توجه به نبود اطلاعات در مورد سبک زندگی افراد مبتلا به HIV در ایران، آگاهی از سبک زندگی این افراد در جنبههای مختلف میتواند اطلاعات ارزشمندی را برای ارتقای وضعیت زندگی و برنامههای مداخلات درمانی بهدست دهد. در این ارتباط، پژوهشهای آینده باید بر ارتقای سبک زندگی در میان افراد مبتلا به HIV تمرکز بیشتری داشته باشند
Background and Objective: Lifestyle is one of the factors playing an
important role in disease involvement and treatment. In this study, we aimed
to compare health-promoting lifestyle between HIV-positive and HIVnegative
individuals in Tehran, Iran.
Materials and Methods: This cross-sectional study was conducted among
147 HIV-positive individuals who referred to Imam Khomeini Hospital of
Tehran, Iran, and 150 HIV-negative individuals during 2014 to 2016. We
used the Health Promoting Lifestyle Profile II (HPLP-II) questionnaire,
which encompasses six domains of health responsibility, physical activity,
nutrition, interpersonal relationships, spiritual growth, and stress
management. The participants were selected using the convenience sampling
method. To analyze the data, multivariate analysis of variance (MANOVA)
was run in SPSS, version 22.
Results: MANOVA reflected a significant difference between HIV-positive
and HIV-negative individuals in lifestyle (P<0.001). The two groups were
different in terms of health responsibility (F[1,245]=42.44, P<0.001) and
physical activity (F[1,245]=6.03, P<0.05), with HIV-positive obtaining
lower scores than the HIV-negative patients. However, the two groups did
not differ significantly with regards to the nutrition, interpersonal
relationships, spiritual growth, and stress management domains (P>0.05).
Conclusion: Considering the limited data on the lifestyle of HIV-positive
patients in Iran, awareness regarding various lifestyle aspects of these
individuals can yield valuable information to promote HIV-positive
individuals’ life status and interventional programs. Future studies are
recommended to focus more attention on lifestyle promotion among HIVpositive
individuals.