ملخص الجهاز:
"دین پژوهان و مسیحیت شناسان, تلقی خویش در این باره را با نظر به آموزه های مستقیما اخذ شده از (کتاب مقدس) و بررسی برداشتهای (آبای کلیسا), به عنوان نخستین دریافت کنندگان و ناقلان پیام مسیحی به نسلهای بعدی3 و همچنین با دنبال کردن (سرگذشت تاریخی) رویاروییهای کلیسا با مقوله اندیشه و معرفت به دست آورده اند و در این باور, همچنان که اشاره شد, به نوعی اجماع و توافق جمعی رسیده اند; گرچه اینان نیز در استنتاج نهایی و تعیین میزان تأکید بر مغفول گذاردن نقش آگاهی در تحکیم ایمان, از یکدیگر جدا شده اند.
قرآن در پاسخ کسانی که بنا بر عادات جاری در میان امم پیش از اسلام از رسول اکرم(ص) معجزات فوق طبیعی طلب می کردند, می فرماید: اولم یکفهم انا انزلنا علیک الکتاب یتلی علیهم… (عنکبوت/51) یا در جای دیگر می فرماید: قل لئن اجتمعت الانس والجن علی ان یأتوا بمثل هذا القران لایأتون بمثله ولو کان بعضهم لبعض ظهیرا (بنی اسرائیل/88) درباره مقایسه اعجاز پیامبر اسلام(ص) با پیامبران پیش از ایشان, نگاه کنید به حدیث ابن سکیت از امام علی نقی(ص) در: اصول کافی (ج1, ص28) ترنر نیز از این حیث, یعنی عمل معجزاتی, کاریزمای پیامبر(ص) را با حضرت مسیح(ع) مقایسه نموده و آن را متفاوت ارزیابی کرده است."