خلاصة:
در نوشتار حاضر و با توجه به برخی نظریات افراطی و تقابلی علیه دنیای اسلام همچون نظریه برخورد تمدنهای ساموئل هانتینگتون و گسترش دامنه اتهام تروریسم و اقدامات تروریستی به کشورهای اسلامی و مسلمانان، تلاش شده مقوله تروریسم و واکنش دنیای اسلام به آن در اسناد و قطعنامههای مصوب سازمان کنفرانس اسلامی در حد فاصل سالهای 1994 الی 2006 میلادی مورد نقد و بررسی قرار گیرد.
ملخص الجهاز:
طی همین قطعنامه، سازمان کنفرانس اسلامی ضرورت تبیین معاییر مشخص مبتنی بر حقوق بینالملل را برای تمایز آشکار میان تروریسم و مبارزه ملل در آزادیخواهی ملی را یادآور شده است.
در این قطعنامه بر موضوع همکاری اسلامی برای اتخاذ اقدامات عملی در هر مکان جهت کشف و کنترل تروریسم تاکید شده است و به موازات آن نیز، موضوعات حق مشروع و غیرقابل انکار حق تعیین سرنوشت و استقلال برای تمامی ملل که تحت سلطه رژیمهای نژادپرست، استعماری و اشغالگر بیگانه هستند و مبارزه بر حق جنبشهای آزادیخواهی ملی مورد تاکید قرار گرفته است.
بر اساس مفاد کنوانسیون، دول عضو سازمان کنفرانس اسلامی در پیروی از شریعت تسامحگرای اسلام، تمامی اشکال خشونت و تروریسم به ویژه حالات افراطی آن را مردود میدانند و خواسته خود مبنی بر حمایت از حقوق بشر را اعلام میکنند، حقوق بشری که مقررات آن بر پایه اصول حقوق بینالملل و بر همکاری میان ملل برای برقراری صلح استوار شده است.
«کنوانسیون علامت گذاری مواد انفجاری پلاستیکی برای اغراض اکتشافی» مونترال 1991 بر اساس ماده دوم کنوانسیون، مبارزه ملل شامل مبارزات مسلحانه بر ضداشغال بیگانه، تجاوز، استعمار و تفوقطلبی که هدفش آزادسازی و کسب حق تعیین سرنوشت مطابق با اصول حقوق بینالملل است به عنوان جرائم تروریستی تلقی نمیگردند.
فهرست منابع "Convention of the Organization of the Islamic Conference on combating International Terrorism" Annex to Resolution No. 59.
Adopted at the Extraordinary Session of the Islamic Conference of Foreign Ministers on Terrorism.