خلاصة:
در ادبیات اقتصادی، نظریه های تمرکززدایی مالی به عنوان ابزاری جهت افزایش کارایی و بهره وری بخش عمومی و گسترش رشد و توسعه متوازن منطقهای مورد توجه قرار گرفته است. این افزایش کارایی و رشد منطقهای میتواند منجر به جذب سرمایهگذاریهای خصوصی در دولتهای محلی شده و زمینه را برای توسعهای درونزا و پایدار در مناطق محلی فراهم کند. لذا هدف اصلی این پژوهش، بررسی تاثیر تمرکززدایی درآمدی و هزینهای بر سرمایهگذاری بخش خصوصی استانهای ایران طی دوره زمانی 1395-1384 و با استفاده از روش گشتاورهای تعمیمیافته است. نتایج حاصل از برآورد الگوها حاکی از تایید رابطه غیرخطی بین شاخصهای تمرکززدایی مالی و سرمایهگذاری خصوصی است. به طوری که این رابطه برای تمرکززدایی درآمدی به صورت U شکل (به دلیل توزیع نابرابر منابع درآمدی و رشد نامتوازن در برخی استانها) و برای تمرکززدایی هزینهای به صورت U معکوس (به دلیل کاهش منفعت نهایی حاصل از مخارج زیرساختهای عمومی) است. علاوه بر این، رابطهی متغیرهای نرخ تورم، تولید واقعی هر کارگر، نرخ شهرنشینی و مخارج تحقیق و توسعه با سرمایهگذاری خصوصی مثبت و معنادار است.
In the economic literature, financial decentralization theories have been considered as a tool for increasing efficiency and productivity of public sector and promoting balanced regional growth and development. This increase in regional efficiency and growth could lead to attraction of private investment and provide a ground for endogenous and sustainable development in local areas. Therefore, the main objective of this study is to investigate the effect of revenue and expenditure decentralization on private sector investment in Iran Provinces during 2005-2016 using Generalized Method of Moments method. The results confirm the nonlinear relation between indicators of financial decentralization and private investment. This relationship for revenue decentralization is U-shaped (due to inequality distribution of income sources and unbalanced growth in some provinces), and for expenditure decentralization is inverted-U shaped (due to reduction in final benefit from public infrastructure expenditures). In addition, relationship between inflation, real production of each worker, urbanization rate, and research and development expenditures with private investment are positive and significant.
(
, 
, 
)
