خلاصة:
هدف: هدف پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی گروه درمانی فعال ساز رفتاری بر انعطاف پذیری کنشی و باورهای فراشناختی بیماران وابسته به مواد افیونی بود. روش: این پژوهش از نوع شبه آزمایشی با طرح پیشآزمون _ پسآزمون- پیگیری با گروه کنترل میباشد. جامعه پژوهش شامل تمام بیماران سرپایی مرد در حال ترک اعتیاد شهر اهواز در سال 1395 بود که از میان آنها نمونه پژوهش شامل 30 نفر به صورت نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند و در دو گروه آزمایش (15 نفر) و کنترل (15 نفر) به طور تصادفی قرار گرفتند. ابزارهای پژوهش عبارت بودند از: پرسش نامه انعطافپذیری کنشی کانور و دیویدسون و باورهای فراشناختی ولز و همکاران. گروه آزمایش طی 8 جلسه 90 دقیقه ای به صورت گروهی با درمان فعال ساز رفتاری تحت درمان قرار گرفتند. پس از پایان برنامه درمانی از هر دو گروه پس آزمون و پس از یک ماه پیگیری انجام شد. برای تحلیل دادهها از روش تحلیل کوواریانس چند متغیری استفاده شد.
یافته ها: نتایج نشان داد، گروه درمانی فعالساز رفتاری باعث افزایش انعطاف پذیری کنشی و کاهش باورهای فراشناختی کنترل ناپذیری، باورهای مثبت درباره شناخت، اطمینان شناختی کم، نیاز به کنترل افکار و وقوف شناختی در بیماران وابسته به مواد افیونی گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل شد. یافتهها بعد از یک ماه نیز پایدار بودند. نتیجه گیری: مداخلهی فعال ساز رفتاری، میتواند درمانی مناسب برای کاهش مشکلات شناختی افراد وابسته به مواد افیونی باشد.
Objective
The aim of this study was to determine the effectiveness of behavioral activation therapy in action resilience and meta-cognitive beliefs among opiate dependent patients.
Method
A quasi-experimental research design along with pretest-posttest-follow-up and control group was employed for the conduct of this study. The statistical population of this study consisted of all outpatient men who were on the verge of addiction withdrawal in Ahvaz city in 2016. From among them, 30 subjects were selected through convenience sampling and were randomly assigned to two experimental (15 subjects) and control (15 People) groups. Connor-Davidson Resilience Scale and Wells Metacognitions Questionnaire were the data collection tools in this study. The experimental group received eight 90-minute sessions of group behavioral activation therapy. After the end of the treatment program, both groups took post-test; and the follow-up stage was also conducted after one month. For data analysis, multivariate analysis of covariance was used.
Results
The results showed that group behavioral activation therapy enhanced action resilience and decreased metacognitive beliefs of uncontrollability, positive beliefs about cognition, low cognitive confidence, /need to control thoughts, and self-consciousness in opiate dependent patients of the experimental group compared to the control group. The results remained constant after one month.
Conclusion
Behavioral activation therapy intervention can be a suitable treatment for reducing the cognitive problems of opiate dependent people
ملخص الجهاز:
یافته ها: نتایج نشان داد، گروه درمانی فعال ساز رفتاری باعث افزایش انعطاف پذیری کنشی و کاهش باورهای فراشناختی کنترل ناپذیری، باورهای مثبت درباره شناخت ، اطمینان شناختی کم ، نیاز به کنترل افکار و وقوف شناختی در بیماران وابسته به مواد افیونی گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل شد.
Dimidjian, Brrera, Martell, Munoz, 3.
همچنین ریــاضـــی (١٣٩١) در پژوهش خود بـه این نتیجـه رســـیــد کـه ، درمــان فعال سـازی رفتاری بر روی افراد گروه آزمایش سـبب کاهش اسـترس و افزایش تاب آوری بیماران وابســته به مواد افیونی میشــود.
در پژوهش حاضـــر این مســـئله مدنظر اســـت که آیا گروه درمـانی بـه روش فعال ســـاز رفتاری بر انعطاف پذیری کنشـــی و باورهای فراشـــناختی معتادین وابسته به مواد افیونی اثربخش است ؟ روش جامعه ، نمونه ، و روش نمونه گیری این پژوهش شـــبـه آزمـایشـــی بـا طرح پیش آزمون و پس آزمون و بـا گروه گواه بود.
(رجوع شود به تصویر صفحه) بحث و نتیجه گیری یـافتـه هـا نشـــان داد که گروه درمانی فعال ســـاز رفتاری بر انعطاف پذیری کنشـــی و باورهای فراشـــناختی معتادین وابســـته به مواد افیونی تاثیر گذار بود.
در نتیجه گروه درمانی فعال ســازی رفتاری بر افزایش انعطاف پذیری کنشــی معتادین وابســته به مواد افیونی تاثیرگذار است (راسل ، ٢٠١٣).
اما در این پژوهش مشــخص شــد، گروه درمانی فعال ســاز رفتاری بر کاهش باورهای فراشــناختی باور مثبت درباره نگرانی، باور درباره کنترل ناپذیری، اطمینان شــناختی کم ، نیاز به کنترل افکار و وقوف شـــناختی معتادین وابســـته به مواد افیونی اثربخش اســـت .
The effect behavioral activation group therapy on the meta cognitive beliefs of abusing in drug abuser.