خلاصة:
این مقاله در پی تبیین معمای جدی فقدان هم گرایی و منطقهگرایی در خاورمیانه است. ازاین رو به نقش متغیر توجه ویژهای داشته است؛ بنابراین در این نوشتار به دنبال یافتن « ساختار نظام بینالملل » تاثیرگذاری بنام در «؟ مهم ترین موانع و علل ناکامی منطقهگرایی در خاورمیانه کدم اند » پاسخی برای این سوال هستیم که دلایل اساسی فقدان منطقهگرایی در خاورمیانه » وهله نخست دادههای پژوهش نمایانگر این فرضیه است که را می توان از یک سو به نقش و محدودیت های ساختار نظام بین الملل به عنوان علت اصلی و از سوی دیگر به عدم شکل گیری هویت جمعی و مشترک به واسطه وجود هویت های متعارض و متفاوت در کنار هم و همچنین روش پژوهش مقاله توصیفی تحلیلی است که سعی «. درونی نشدن هنجارها در این منطقه مربوط دانست شده است با استفاده از داده ها و اطلاعات اسنادی و کتابخانه ای، در مدار یافتن پاسخی علمی برای سوال پژوهش قرار گیریم. همچنین سعی شده است با استفاده از الگوی ترکیبی بین نظریه های سازه انگاری و نوواقع گرایی به درک بیشتری از مسایل منطقه گرایی خاورمیانه پرداخته شود.
ملخص الجهاز:
برای بررسی عدم تحقق منطقه گرایی در منطقه ، به چارچوبی نیاز داریم که انعطاف پذیر و فراگیر باشد وهم بتواند سیاست قدرت ، نفوذ، منافع ، قدرت ، معمای امنیت ، تاثیر ساختار نظام بین الملل را در خود جای دهد وهم به نقش ایده ها، هویت ، هنجارها توجه داشته باشد؛ بنابراین سعی شده تا با تلفیق نظریه های ساختارگرا و سازه انگاری هنجار محور به درک بیشتری از ستیز، کشمکش ، همکاری و رقابت و به طورکلی چالش ها و مشکلات منطقه گرایی در خاورمیانه برسم .
نقش ساختار نظام بین الملل در عدم تحقق منطقه گرایی در خاورمیانه رویکردهای روابط بین الملل به مطالعه همکاری در خاورمیانه تا اندازه زیادی از رهیافت های سنتی سیاسی قدرت یا واقع گرایی تاثیر پذیرفته اند؛ زیرا مفروضه های اساسی آن یعنی ؛ بی نظم بودن و تلاش بازیگران برای ادامه حیات و بقا، دغدغه اصلی دولت ها که تأمین امنیت یا تحکیم موقعیت و قدرت آنها یا ایجاد موازنه در برابر قدرت و تهدیدهای دیگران است در تحلیل این منطقه کاربرد زیادی دارد.
در این راستا برای بررسی تحلیلی این موضوع ناکامی کشورهای خاورمیانه در امر منطقه گرایی ، یک بخش بسیار مهم را می توان در قالب رویکردهای واقع گرایی دولت محور و تحلیل های سیستمی تحلیل کرد؛ تحلیل هایی که روی مفهوم ساختار نظام بین المللی و به خصوص مفهوم آنارشی و نقش قدرت های بزرگ در همکاری در منطقه تاکید فراوانی دارند.