خلاصة:
هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر ساختار سرمایه بر هزینه سرمایه، خالص جریانهای نقدی و ارزش بازار در بانکهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران، در بازه زمانی 1393-1389 می باشد. به منظور آزمون فرضیه های پژوهش از مدل رگرسیون خطی چند گانه (OLS) استفاده شده است و شیوه بررسی داده ها پانل (ترکیبی) می باشد. فرضیه اول پژوهش عبارت است از اینکه: ساختارسرمایه بانک دارای اثر معناداری بر هزینه سرمایه بانک می باشد. فرضیه دوم پژوهش عبارت است از اینکه: ساختار سرمایه بانک دارای اثر معناداری بر خالص جریانهای نقدی بانک می باشد و فرضیه سوم پژوهش عبارت است از اینکه: ساختار سرمایه بانک دارای اثر معناداری بر ارزش بازار بانک می باشد. یافته های تجربی حاصل از آزمون فرضیه های پژوهش نشان می دهند که ساختار سرمایه بانک دارای اثری مستقیم و معنادار بر هزینه سرمایه بوده و دارای اثری معکوس و معنادار بر ارزش بازار و خالص جریانهای نقدی می باشد. شواهد تجربی بدست آمده در تحقیق حاضر فرضیه «نامطلوب بودن استفاده از بدهی» را تقویت می کند و نشان می دهد که راهکار استقراض شیوه مناسبی به منظور تامین مالی بخش بانکی کشور نیست.
ملخص الجهاز:
از این رو با توجه به مباحث مطرح شده پیرامون رابطه نظری میان ساختار سرمایه واحد های اقتصادی با هزینه سرمایه، عملکرد و ارزش آنها، در پژوهش حاضر کوشش خواهد شد تا تاثیر ساختار سرمایه بر هزینه سرمایه، ارزش و خالص جریانهای نقدی بانکهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران به لحاظ تجربی مورد بررسی و تحلیل قرار گیرد و در نهایت به پرسش اصلی پژوهش یعنی تاثیر گذار بودن یا نبودن ساختار سرمایه بر هزینه سرمایه، ارزش و خالص جریانهای نقدی بانکهای ایرانی پاسخ داده شود.
با در نظر گرفتن معیار پذیرش در بازار سرمایه ایران و معیار در دسترس بودن اطلاعات، در پژوهش حاضر از اطلاعات 21 بانک پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران بعنوان نمونه، در بازه زمانی سالهای 1389 الی 1393 استفاده شده است و در مجموع از 105 داده (سال-بانك) برای هر متغیر، به منظور آزمون فرضیه ها و انجام تحلیل های تجربی استفاده شده است.
متغیرهای وابسته پژوهش هزینه سرمایه به منظور اندازه گيري متغير هزينه سرمايه در پژوهش حاضر از مدل ارزش گذاري گوردون به شرح رابطه 2 استفاده شده است: رابطه 2: (رجوع شود به تصوير صفحه)در این رابطه CC معرف هزینه سرمایه بانک، D معرف سود سهام مورد انتظار سال آتي و P معرف قيمت بازار هر سهم عادي در ابتدای دوره و G معرف نرخ رشد فروش مورد انتظار است.
یافته های تجربی حاصل از پژوهش حاضر نشان می دهند که در میان بانکهای ایرانی، متغیر ساختار سرمایه مربوط محسوب می گردد و دارای اثر مثبت و معناداری بر هزینه سرمایه، اثری معكوس و معنادار بر خالص جریان نقدی و ارزش بازار بانکهای ایرانی می باشد.