خلاصة:
داستان های عامیانه بازتاب هویت فرهنگی هر ملت هستند که ایدئولوژی حاکم و پسزمینه های ذهنی آن جامعه را منعکس می کنند. مطالعه حاضر با استفاده از دیدگاه نشانهمعناشناسی گفتمانی به لایه های زیرساختی نظام روایی در داستان عامیانه «کره اسب سیاه» نفوذ کرده و عوامل گفتمانی کنش و شوش را در شش مرحله در فرایند معناسازی تحلیل کرده است. شوش و کنش متقابل بین شاهزاده و کره اسب و تعامل بین این دو نظام حسی ادراکی و هوشمند، مهم ترین عامل شکلگیری و ایجاد تغییر از وضعیتی به وضعیت دیگر و حالت های پس از تغییر در این داستان هستند. در این نظام روایی گاهی احساس و ادراک با تاثیر بر عوامل معنایی، معنا را به وجود می آورد و گاهی نیز کنش، شوش زا می شود. همچنین، در این پژوهش مراحل ارتقای توانش های مادی و معنوی اسب به عنوان موجودی غریزی و مادی به موجودی اسطوره ای و کنشگری آسمانی و بهعبارتی سازوکار استعلایافتگی کره اسب تبیین می شود.
ملخص الجهاز:
مطالعۀ حاضر با استفاده از ديدگاه نشانه معناشناسي گفتماني به لايه هاي زيرساختي نظام روايي در داستان عاميانۀ «کره اسب سياه » نفوذ کرده و عوامل گفتماني کنش و شوش را در شش مرحله در فرايند معناسازي تحليل کرده است .
شوش و کنش متقابل بين شاهزاده و کره اسب و تعامل بين اين دو نظام حسي ـ ادراکي و هوشمند، مهم ترين عامل شکل گيري و ايجاد تغيير از وضعيتي به وضعيت ديگر و حالت هاي پس از تغيير در اين داستان هستند.
٢. پيشينۀ پژوهش پژوهش هاي فراواني در باب روايت شناسي و تحليل داستان هاي عاميانه صورت گرفته است ؛ اما ميتوان گفت از ديدگاه نشانه معناشناسي و نظام هاي کنشي و شوشي تحقيقات و مطالعات اندکي صورت گرفته است که ميتوان به برخي موارد اشاره کرد: شعيري (١٣٨١) با نگارش کتاب مباني معناشناسي نوين زنجيره هاي متعددي را جهت تبيين ساختار روبنايي گفتمان معرفي ميکند و با استفاده از اين زنجيره ها به تجزيه و تحليل روايت ميپردازد.
نصيحت و همکاران (١٣٩٢) به بررسي نشانه معناشناختي ساختار روايي داستان کوتاه «حبل کالوريد» پرداخته و نشان داده اند که چگونه احساس و ادراک، فرايند شوشي را در اين داستان شکل ميدهند و همچنين چگونه نظام هاي گفتماني هوشمند و حسي ـ ادراکي ٦ در تعامل هستند.
کريمي فيروزجايي (١٣٩٦) به تحليل نظام گفته پردازي مبتني بر کارکرد روايي اسب به عنوان موجودي اسطوره اي و استعلايافته در تمدن هاي ايران ، چين و ژاپن از ديدگاه نشانه معناشناسي گفتماني پرداخته است .