خلاصة:
هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی اثربخشی اماکن مقدس مذهبی بر بهداشت فردی و شادکامی بود. جامعه مورد نظر شامل شهروندان شهرهایی که دارای اماکن مقدس مذهبی میباشند بود، که با استفاده از روش نمونه گیری شهرهای شیراز، آباده (شهر بهمن) و اقلید در نظر گرفته شد. همچنین تحقیق حاضر، دو گروه از شهروندان را مورد بررسی قرار داد. گروهی که حضور منظم (حداقل یک بار در روز یکی از نمازهای یومیه را در زیارتگاه میخوانند) در زیارتگاه دارند و گروهی که حضور منظم ندارند. با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی 200 نمونه (با شرایط مورد نظر) انتخاب شد. ابزار اندازه گیری مورد استفاده، پرسشنامههای شادکامی آکسفورد، پرسشنامههای بهداشت فردی استفاده شد، نتایج پژوهش نشان داد: شهروندانی که حضور منظم در اماکن مقدس دارند از بهداشت روانی و شادکامی بهتر و بالاتری نسبت به گروه دیگر برخوردار هستند.
دستیابی به بهبود وضعیت بهداشت روانی (کاهش استرس و اضطراب و کاهش عصبانیت) و بهبود نشاط و شادکامی همیشه مورد توجه افراد بوده است. لذا دعوت به حضور پررنگ و منظم شهروندان در اماکن مقدس این امر را محقق میسازد.
ملخص الجهاز:
طبق پژوهشهای انجام شده توسط نیس و وینتراب<FootNote No="24" Text="- Neis amp;amp; Vintrab دو پژوهشگر غربی طی بررسی جامعی که در مورد 400 نفر انجام دادند، به این نتیجه رسیدند که شرکت افراد در مراسم دینی از قبیل زیارت و عبادت، با کاهش اختلالات روانی آنها همراه است.
همچنین آنها به این نتیجه رسیدند که شرکت در مناسک دینی و حضور در اماکن زیارتی، باعث کاهش اضطراب و عصبانیت و اختلالات روانی می شود (زیارتی عزیز، 1393) اهمیت معنویت<FootNote No="25" Text="- (Spirituality) و رشد معنوی در انسان در چند دهه گذشته بصورتی روز افزون، توجه روان شناسان و متخصصان بهداشت روانی را به خود جلب کرده است، پیشرفت علم فناوری از یک سو، ماهیت پویا و پیچیده جوامع نوین از سوی دیگر باعث شده است، که نیاز معنوی بشر در برابر خواستهها و نیازهای مادی قد علم کنند و اهمیت بیشتری یابند.
نیس و وینتراب<FootNote No="32" Text="- Neis amp;amp; Vintrab (2012) دو پژوهشگر غربی طی بررسی جامعی که در مورد 400 نفر انجام دادند، به این نتیجه رسیدند که شرکت افراد در مراسم دینی از قبیل زیارت و عبادت، با کاهش اختلالات روانی آنها همراه است.
</H4> روش پژوهش این تحقیق در نظر دارد اثربخشی اماکن مقدس زیارتی بر بهداشت روانی و شادکامی را مورد بررسی قرار دهد.
از این رو بدنبال دست یابی به فرضیههای زیر است: - بین بهداشت روانی افراد در دو گروه (حضور منظم در اماکن مقدس و عدم حضور منظم) رابطه وجود دارد.