خاطراتی از دکتر محجوب در گفت‌وگو با مهدی نوریان محادثة ومقابلة

زمانی که دورۀ دکتری ادبیات فارسی در دانشگاه تهران به راه افتاد، ملک الشعرا تدریس درس سبک شناسی را به عهده گرفته، خودش کتاب تألیف کرده و دنبالۀ آنچه را که از صبا شروع شده بود نظم داده و مدوّن کرده. ملک الشعرا خیلی به دکتر خطیبی علاقه داشته و ایشان را دانشیار و جانشین خود کرده بوده، وقتی ملک الشعرا بهار از دنیا می رود تدریس سبک شناسی به عهدۀ استاد دکتر حسین خطیبی نوری بوده است. ● کدام رفتار معلمی شما تحت تأثیر ایشان است؟ چه چیزی از ایشان در نحوۀ تدریس شما رسوب کرد؟ ○ مثلاً من معمولاً با خودم کتاب سر کلاس نمی برم و برای درس حافظ یا مثنوی از روی کتاب دانشجوها درس می دهم و در این کار تعمد دارم چون می بینم بعضی ها کل سرمایه شان مطالبی است که در حاشیۀ کتاب نوشته اند و سر کلاس از روی آنها می خوانند، اگر کتاب را از آنها بگیرند، خلع سلاح می شوند و چیزی برای گفتن ندارند. من برای اینکه به دانشجوها نشان دهم که آدم باید از خودش چیزی داشته باشد و متکی به یادداشت نباشد این کار را می کنم و این تأثیری است که دکتر محجوب روی من گذاشته اند. همان زمان کسی آمد و دکتر محجوب را دعوت کرد که با او جایی بروند، استاد محجوب مرا نشان دادند و گفتند ایشان را می بینید؟ مأمور شده اند که تحت الحفظ مرا با خود ببرند.