خلاصة:
بیان مسئله: روند سریع توسعه شهرها چرخه حیات زیستی را بر هم زده و موجب بروز مشکلاتی ازجمله آلودگی هوا شده است. برنامههای مدیریت آلودگی هوا عمدتا بر کنترل منابع تولید آلایندهها متمرکزند. این راهبرد به طور موثری میزان آلایندههای جدید وارد شده به هوا را کاهش داده اما در مورد آلایندههای موجود در هوا بیتاثیر است.
اما این نوشتار با پذیرش وضع موجود، به دنبال کنترل آلودگی هوا در جهت کاهش سطح آسیب به انسان بوده، این مهم را در حیطه معماری و شهرسازی و تاثیر پوستههای ساختمانی دنبال میکند. در این راستا قابلیتهای طبیعت در بحث کنترل آلودگیهای هوا، به حوزه معماری وارد و این راهکارها در عناوین «سهگانه نماهای آبی»، «نماهای جلبک» و «پوستههای زنده سبز» بررسی میشود.
هدف : یکی از رویکردهای مهم در حوزه معماری و شهرسازی توجه به طبیعت به مثابه الگو و راهکاری برای تعدیل مشکلات زیستمحیطی است، و هدف اصلی این پژوهش درک بهتر چگونگی تعامل دیوارهای زیستمبنا برای ارتقای کیفیت هوا و کاهش سطح آلایندهها، و دستیابی به بیوپوسته بهینه در این خصوص است.
روش تحقیق : به دلیل میانرشتهایبودن پژوهش حاضر، پیشبرد این تحقیق نیازمند روشهای خاص ترکیبی بوده و اگرچه عمده مطالعات این نوشتار متکی بر روش کتابخانهای و بررسی منابع موجود است، اما بسط چنین پژوهشی نیازمند تحقیق ترکیبی در حوزههای میانرشتهای است. به دلیل عدم وجود دادههای کمی در مورد عملکرد هرکدام از سیستمها، در این مجال، پس از معرفی سیستمها در قالب جداولی با شناسایی ضعفها و قوتها، تحقیق به شیوه کاربردی صورت گرفته، و با مقایسه کیفی میان سیستمها، روش بهینه انتخاب میشود.
نتیجهگیری: بنابر کلیه مراحل طی شده در این نوشتار و با توجه به مقایسه کیفی سه گونه نماهای زیستمبنا و بررسی نقاط قوت و ضعف هریک از سیستمها، میتوان اذعان داشت که جدارههای سبز میتوانند ساختاری مناسب را در خصوص کنترل آلودگی هوا در شهر تهران ارایه دهند و با توجه به برنامهها و پیشبینیهای شهرداری تهران در خصوص زیباسازی، باید اذعان داشت که نماهای سبز از شانس بیشتری جهت بهرهوری در کوتاهمدت برای رفع این معضل در پایتخت برخوردارند.