دنیا و دانا - مجلة یغما الأدب والفن

"» از نامهء آقای ید الله بهزاد(کرمانشاه) بیمن تربیت او نهال نورس را ز تندباد بلا بیم نی و پروا نیست‌ کرا بعرش بساید کلاه گوشهء فخر چه جای غم اگرش کاخ آسمان‌سا نیست *** خدایگانا من بنده را بحضرت تو ارادتی است که آنرا کرانه پیدا نیست‌ ترا بسروریم لطف هست و احسان نیز مرا ببندگیت فخر هست و حاشا نیست‌ غبار کوی شما توتیای دیدهء ماست‌ وگرنه دیده بکار زمانه بینا نیست‌ چه افتخار مرآنرا کز آستان درت‌ بآستین ارادت غبار پیرا نیست‌ مدیح تست از آنرو پسند اهل خرد که جز مدیح درستی و فضل و تقوی نیست‌ بعهد ما که اگر مرد راستکار افتد بعرف خلق بناراستی توانا نیست‌ بدور ما که تن‌آسا و کاهلش دانند براه فسق و فجور آنکه نیک‌پویا نیست‌ وجود همچو توئی تکیه‌گاه نیکانست‌ چه تکیه‌گاه که کمتر ز کوه خارا نیست‌ بنام نامی تو این چکامه زینت یافت‌ که گر بنام تو نبود چکامه زیبا نیست *** همیشه تا ببهاران هوا طرب‌خیز است‌ هماره تا بخزان باغ روح‌بخشا نیست‌ بهار عیش ترا صدمهء خزان مرساد که شادی تو مجزا ز شادی ما نیست‌1 ی."