خلاصة:
در پژوهش حاضر مدل برنامهریزی خطی صفر و یک مسئله گسترش سامانه متحرک موشکی به عنوان یکی از سامانههای مهم و تاثیرگذار در جنگهای آینده در منطقه مورد مطالعه قرار گرفته است. بیشک یکی از اهداف دشمن متخاصم در اولین قدم برای حمله به نیروهای خودی، حمله به سامانه متحرک موشکی خواهد بود. در واقع زمانی که دشمن در صدد حمله به سامانه متحرک موشکی و افزایش خسارات است، نیروی مدافع در راستای کاهش خسارات به دنبال استقرار تعداد بهینه و بهترین نوع چیدمان این سامانهها در مقابله با حملات نیروی مهاجم فرامنطقهای است. روش کار بدین صورت انجام گرفت که ابتدا با تنظیم پرسش نامه و مصاحبه با خبرگان نظامی، نظرات متخصصان نظامی و جغرافیا درباره عوامل موثر در استقرار و گسترش سامانههای متحرک موشکی جمعآوری شد، سپس با استفاده از نقشههای توپوگرافی و نیز رقومی کردن آنها، پایگاه داده در نرمافزار ArcGISL تهیه و همچنین وزندهی دادهها با استفاده از مدل تصمیمگیری AHP انجام گرفت. در نهایت با استفاده از روش AHPL و پردازش دادههای مکانی و غیرمکانی در محیط نرم افزار ArcGIS تعداد 22 نقطه برای استقرار و گسترش سامانههای موشکی شناسایی گردید. در ادامه بعد از تعیین وزن خسارت احتمالی نقاط مذکور، به چگونگی گسترش این سامانهها با هدف کاهش خسارات ناشی از حملات دشمن پرداخته شد. در پایان با حل مدل ریاضی مسئله میزان سود نیروی مدافع، میزان زیان نیروی مهاجم و محل استقرار و گسترش سامانههای موشکی برای تعداد 1 تا 5 سامانه مشخص گردید.