خلاصة:
امروزه افزایش هزینه و پیچیدگی های موجود در پروژه ها از یک سو و افزایش عدم قطعیت و ریسک های موجود درمحیط های تجاری از سوی دیگر باعث شده است که مدیران پروژه به منظور کاهش خطرپذیری و انحراف پروژه از اهداف تعیین شده، استفاده از مدیریت ریسک را در برنامه ریزی و کنترل پروژه سرلوحه فعالیت های خود قرار دهند. مدیران ارشد سازمان ها همواره به دنبال راهکارهایی می باشند که پروژه ها را در قالب زمان، کیفیت و بودجه ی تعیین شده به اتمام برساند، بدیهیست دلیل اصلی عدم موفقیت پروژه ها در قالب زمان، کیفیت و بودجه ی تعیین شده، مدیریت نامناسب ریسک ها در پروژه می باشد. با ایجاد نگرش علمی به مدیریت ریسک، معرفی علمی و جامع فرآیند و تکنیک های مدیریت ریسک می توان زمینه ساز تدوین وکاربرد نظام مند مدیریت ریسک پروژه در کشور و نیز استقرار آن در شرکت ها گردید.
مطالعه ی حاضر پس از معرفی اجمالی مدیریت ریسک پروژه، با بهره گیری از استاندارد پیکره ی دانش مدیریت پروژه و استاندارد عملی مدیریت ریسک پروژه ، به معرفی یک شبکه ی تصمیم گیری مناسب پرداخته است. سپس با استفاده از روش های تصمیم گیری چند معیاره(تکنیک ANP) سعی در رتبه بندی مناسب ترین تکنیک ها و ابزار مدیریت ریسک در مدیریت پروژه در صنایع نفتی نموده است. از این طریق می توان فرآیند مدیریت ریسک معرفی شده در استاندارد PMBOK را، که فرآیندی زمان بر و نیازمند هزینه ی زیادی می باشد، به صورت آگاهانه تلخیص و تسطیح نمود. نتایج این امکان را فراهم می کند که هر سازمان با توجه به آستانه پذیرش ریسک خود در سطوح مدل پیشنهادی ورود نماید و این موضوع ضمن شفاف نمودن نقشه ی راه مدیریت ریسک پروژه در چرخه ی عمر پروژه، هزینه و زمان مورد نیاز برای برنامه ریزی مدیریت ریسک در پروژه ها را کاهش خواهد داد.