اماصحای تازی - مجلة یغما الأدب والفن

"دکتر احمد مهدوی دامغانی «أما صحا»ی تازی منوچهر دامغانی در اواخر قصیده معروف خود بمطلع: فغان از این غراب بین و وای او که در نوا فکندمان نوای او می‌گوید: «اما صحا»بتازی است و من همی‌ بپارسی کنم اما صحای او در تعلیقات دیوان منوچهری چاپ فاضل محترم آقای دبیر سیاقی از قول حضرت استاد علامهء فروزانفر مد ظله نقل شده است که:«... (دیوان چاپ 1326 ص 201) پس از آنکه نام شاعر و مطلع قصیده توسط علامه معزی الیه اعلام شد و این مشکل آسان‌ گشت این بنده در صدد برآمد که بتواند باین قصیدهء مقصوره بتمامها ظفر یابد ولی مع التأسف‌ با آنکه بیش از پانزده سال از انتشار چاپ آقای دبیر سیاقی میگذرد هنوز حقیر نتوانسته است‌ بتمامی ابیات این قصیده دست یابد و فقط ابیاتی چند از آنرا از اینجا و آنجا گرد آورده است."