کاش - مجلة یغما الأدب والفن

"دکتر مظاهر مصفا کاش کاش من بنده بی‌وفا شدمی‌ یعنی ای خلق چون شما شدمی‌ کردمی وعده‌ها و گاه وفا چون وفا و چو کیمیا شدمی‌ راه بیگانه رفتمی با خویش‌ تا به بیگانه آشنا شدمی‌ آشنا را فزودمی بر درد درد بیگانه را دوا شدمی‌ خوش برقصیدمی بهر سازی‌ نغمه پرداز هر ادا شدمی‌ همدمی کردمی بهر بادی‌ تا نه چون نای بی‌نوا شدمی‌ بستمی عهد با فرومایه‌ مرد این عهد بی‌وفا شدمی‌ بهر زیبایی و روایی کار حامی زشت و ناروا شدمی‌ پی کام شکم نواله طلب‌ چون سگ هرزه هرکجا شدمی‌ ظالمان را گرفتمی عادل‌ عادلان را بجان بلا شدمی‌ بهر عیدی روان به خانه دیو عید با دفتر ثنا شدمی‌ آفت مردمی بلای شرف‌ دشمن رادی و صفا شدمی‌ رذل و بی‌آبروی و بی‌آرزم‌ پست و بی‌شرم و بی‌حیا شدمی‌ بستمی کام از ستایش خوب‌ مدح بد را زبان گشا شدمی‌ خوردمی چون کلاغ گند و بکید هم نوای عقاب‌ها شدمی‌ سودمی سر بآستان خسان‌ آستان بوس هر سرا شدمی‌ خواندمی مدح بهر مشتی خاک‌ هر خسی را و خاک پا شدمی‌ دیدمی ظلم دیو و تن زدمی‌ بل که با دیو هم‌صدا شدمی... گر توانستمی چنان کردن‌ این‌چنین ناتوان چرا شدمی؟ *** گفتم اینها ز راه طیبت و طنز مگر از غم دمی رها شدمی‌ نیست بادم ز دهر نام و نشان‌ گر بدین‌گونه ای خدا شدمی"