خلاصة:
زمینه و هدف: ماموران نیروی انتظامی به منظور استقرار نظم و امنیت برابر قوانین، مجاز به استفاده از سلاح در انجام ماموریت های محوله می باشند لیکن به دلایلی ممکن است تیراندازی آنان بر خلاف مقررات بوده و موجب مسئولیت های کیفری و مدنی آنان شود. تحقیق حاضر با هدف تعیین عوامل موثر بر وقوع تیراندازی سهوی کارکنان فرماندهی انتظامی تهران بزرگ انجام شده است.
روش: این تحقیق از نظر هدف کاربردی و روش آن توصیفی- پیمایشی است. جامعه آماری این پژوهش 2500 نفر کارکنان اجرایی کلانتری های فرماندهی انتظامی تهران بزرگ هستند که با استفاده از نمونه گیری تصادفی ساده تعداد 333 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه جمع آوری و با کمک نرم افزار SPSS و آزمون تی تحلیل شدند.
یافته ها و نتایج: نتایج تحقیق نشان داد ضعف آموزش، نامناسب بودن سلاح و تجهیزات، ویژگی های ماموریتی خاص پلیس، سوء مدیریت، شرایط محیطی نامساعد، ابهام و عدم آگاهی از قوانین و مقررات و ویژگی های فردی بر وقوع تیراندازی سهوی کارکنان تاثیر دارند. شرایط محیطی نامساعد بیشترین تاثیر و ضعف آموزش کمترین تاثیر را در این زمینه دارند.
ملخص الجهاز:
تیراندازی سهوی؛ بررسي عوامل مؤثر بر تيراندازي سهوي کارکنان فرماندهي انتظامي تهران بزرگ رضا بيرانوند١، حسين ياراحمدي ٢ ، سيد محمدهاشمي ٣ ، بهرام گلگون 4 تاريخ دريافت : ٩٢/١١/٠١ تاريخ پذيرش : ٩٣/٠٣/٠٥ چکيده زمينه و هدف : مأموران نيروي انتظامي به منظور استقرار نظم و امنيت برابر قوانين ، مجاز به استفاده از سلاح در انجام مأموريت هاي محوله ميباشند ليکن به دلايلي ممکن است تيراندازي آنان بر خلاف مقررات بوده و موجب مسئوليت هاي کيفري و مدني آنان شود.
بر اين مبنا رابطه عوامل مختلف مانند ضعف آموزش (آموزش اوليه ، زمان و مکان آموزش ، تداوم و استمرار آموزش ، ميزان روزآمد بودن آموزش )، نامناسب بودن سلاح و تجهيزات (ميزان تناسب سلاح با ماموريت هاي محوله ، کميت و کيفيت مهمات مصرفي)، ويژگيهاي ماموريتي خاص پليس ( اجراي ماموريت در محيط هاي جغرافيايي متنوع )، سوء مديريت (ميزان نظارت بر روند اجراي تيراندازي ماموران ، ميزان توجه مديران به سلامت جسماني و رواني ماموران بکارگيرنده سلاح )، شرايط محيطي نامساعد(شرايط جوي، شلوغي و ازدحام محيط هاي شهري)، ابهام و عدم آگاهي از قوانين و مقررات (ميزان تناسب قوانين و مقررات با ماموريت هاي ناجا در امر تيراندازي، مبهم و کلي بودن قوانين و مقررات مربوط به تيراندازي) و عوامل فردي(ميزان سلامت جسماني و رواني ماموران ، فشردگي ماموريت هاي محوله و استرس و خستگي ناشي از ماموريت ، نارضايتي ماموران از شرايط و محيط خدمتي) با تيراندازي سهوي کارکنان در اين تحقيق مورد بررسي قرار ميگيرد و فرضيات ذيل قابل طرح است : بين ضعف آموزش و وقوع تيراندازي سهوي کارکنان رابطه معنادار وجود دارد.