ملخص الجهاز:
"اینک نمونهای از این دلایل و شواهد: الف:نون غنه،که امروز در فارسی موجود نیست در کردی بدون تغییر باقی مانده است مثلا کلمات آسمان و ماه را، asmagn و magn تلفظ میکنند(چون علامت مخصوص برای نشان دادن نون غنه نیست، ẓgnẒ که در زبان فرانسه تقریبا تلفظی نزدیک با آن دارد در آخر نزدیک با آن دارد در آخر این دو کلمه به جای نون غنه آمده است.
) حال باید دید صورتی از این کلمه که در قطعهء کردی(هرمزگان)آمده است نه تنها بیش از یک یک چهارده صورت مذکور در حاشیهء برهان با شکل اوستائی آن شباهت و نزدیکی دارد،بلکه مؤید نظر آقای دکتر معین دربارهء معنی این کلمه است،زیرا جزء اول آن یعنی کلمهء(زرد) کاملا معلوم است و جای تردید نیست.
در این ابیات گذشته از نزدیکی واژهها،تشابه معنی و روح و احساس شاعرانه که در قالب کلمات آمده است خواننده را متوجه و معترف به این حقیقت میسازد که این دو غزل تنها توارد شاعرانه نیست،بلکه نموداری از یک پیوند روحی و معنوی ادبیات شیرین فارسی و کردی یعنی میوهء جانپرور درخت برومند زبان ایرانی است: امشب ای ماه به درد دل من تسکینی آخر ای ماه تو همدرد من مسکینی کاهش جان تو من دارم و من میدانم که تو از دوری خورشید چها میبینی من مگر طالع خود در تو توانم دیدن که توام آینهء بخت غبارآگینی *** ای مانگ من و تو هر دو هاو در دین هر دو گیرودهی یک آهی سردین توویل و رنگ زرد به آسمانه وه امنیش دربهدر به شارانه وه ای مانگ تو شعلهی روژی پیروزی تو نشئه بخشی گرهی دلسوزی ترجمه ای ماه من و تو هر دو همدردیم هر دو اسیر یک آه سردیم تو ویلان و زرد رنگ در آسمان من هم دربدر در شهرها ای ماه تو شعلهء روز پیروزی تو نشاطبخش شعلهء دلسوزی مجله یغما:از مصطفی کیوان در ارسال چنین مقالتی محققانه بسیار ممنونیم."