ملخص الجهاز:
سرنوشت درک روح فرهنگی- تمدنی، راه حل بحران کشور نقطهی مرکزی و کانون بحران دیر پای کشوری که امروزه افغانستان خوانده میشود، تعریف هویت بر اساس خون و تبار است.
در افغانستان معاصر، سیستم سیاسی بر اساس هویت طبیعی تعریف شده و شکل یافته است.
جنبه اکتسـابی هویت نادیده انگاشته شده و امتیازهای اکتسابی به هویت طبیعی انتساب داده شده است.
اصرار افغانها بر هویت خونی و تباری، تصاحب امتیازهای اکتسابی(که باید برای آن تلاش کرد) از آدرس و پایگاه خون، کشور را به سمت بحران بیشتر سوق میدهد.
اگر روشنفکران، فرهنگیان و همهی اقوام و شهروندان کشور از دام هویت طبیعی و تباری رهایی نبایند، این چرخهی باطل بحران دوام خواهد یافت.
شکل تدافعی اقوام غیر افغان در لاک قومی، هویت طبیعی و قومیتگرایی را در درون همهی قومیتها و نیز قوم حاکم تشدید خواهد کرد، با ابزار بحران آفرین، نمیشود بحران را مهار کرد.