خلاصة:
در این پژوهش، اثر سررسید بدهی و کیفیت گزارشگری مالی بر کم سرمایهگذاری و بیش سرمایهگذاری آزمون شد. کم سرمایهگذاری و بیش سرمایهگذاری به پیروی از مدل بیدل و همکاران (2009) و کیفیت گزارشگری مالی به پیروی از مدل دیچو و دیچاو (2002) اندازهگیری شد. نمونه آماری پژوهش شامل تعداد 219 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در دوره زمانی سالهای 1388 تا 1392 است. نتایج نشان داد سررسید بدهی و کیفیت گزارشگری مالی اثر معنیدار و منفی بر ناکارایی سرمایهگذاری دارند. این آزمون به تفکیک در گروه مشاهدههای مواجه با بیش سرمایهگذاری و در گروه مشاهدههای مواجه با کم سرمایهگذاری نیز انجام شد. شواهد بیانگر این بود که کیفیت گزارشگری مالی اثر معنیدار و منفی بر بیش سرمایهگذاری دارد، در حالی که بر کم سرمایهگذاری اثر معنیداری ندارد. همچنین، سررسید کوتاهمدت بدهی بر بیش سرمایهگذاری و کم سرمایهگذاری اثر معنیداری ندارد. سایر نتایج نشان داد که جریان وجه نقد عملیاتی، قابلیت شهود داراییها و نوسان جریان وجه نقد عملیاتی اثر معنیدار و مثبت بر بیش سرمایهگذاری دارند؛ در حالی که نوسان فروش از اثر معنیدار و منفی بر بیش سرمایهگذاری برخوردار است. در ضمن متغیرهای عمر، فرصت رشد، گزارش زیان و اندازه شرکت رابطه معنیداری با بیش سرمایهگذاری ندارند. همچنین اندازه اثر معنیدار و مثبت بر کم سرمایهگذاری دارد؛ در حالی که فرصت رشد و قابلیت شهود داراییها از اثر معنیدار و منفی بر کم سرمایهگذاری برخوردارند. در ضمن متغیرهای عمر، جریان وجه نقد عملیاتی، گزارش زیان، نوسان فروش و نوسان جریان نقد عملیاتی رابطه معنیداری با کم سرمایهگذاری ندارند.