چرا رغبت به شنیدن سخنرانی کم شده است مقالة

"راست است که در همه‌جای دنیا برای سخنرانیهای علمی و موضوعات ظریفتر عدهء مستعان کمتر است‌2و هرچند موضوع سخنرانی عام‌تر باشد جمع بیشتری را به‌ خود جلب می‌کند ولی این نکته را نمی‌توان از یاد برد که هر موضوعی،اگرچه بدیع‌ نباشد،وقتی با لطف بیان و هنرمندی عرضه شود بیشتر در دل خواهد نشست و مستمعان را هرچند تن باشند جذب خواهد کرد. به‌نظر بنده اگر ما از خردسالی مطابق برنامه‌ای دقیق و منظم محصلان را برای‌ سخنرانی و شرکت در سخنرانی تربیت کنیم و این سخنرانیها با بحث و انتقاد و اظهار نظر و نکته‌جویی،چنان‌که از قرنها پیش در ایران رسم بود،همراه باشد نه‌تنها آنان که استعداد این فن را دارند در بزرگی خواهند درخشید و در دیگران ذوق سخن‌ خوب شنیدن خواهد شکفت،بلکه فکر همگان نیز تربیت خواهد یافت زیرا سخنرانی‌ خوب و سنجیده و پرمغز برای سخنران و مستمع مستلزم تلاش فکری و اندیشیدن و تأمل است و اگر چنین تربیتی را بکار بندیم کمتر در دانشکده با بعضی جوانان روبرو خواهیم شد که پس از کودکی فرصت بحث و اظهارنظر و سخن گفتن در درس از آنان‌ مضایقه شده است. نکتهء مهم دیگر این‌که‌ وی در برابر اشخاص مختلف از مشاغل و طبقات گوناگون سخن می‌گفت و هربار مجلس اقتضائی‌ داشت Kay Summersby:Eisenhower Was My Boss New York 1948 (2)-نویسندهء این سطور اگر امروز تاحدی بتواند در سخنرانی مقصودش را ادا کند بیش از هرچیز مرهون معلم و مربی بزرگوار خویش شادروان سید محمد اشرف‌زاده است‌ که از دبستان وی را به طرق گوناگون برای این‌کار تربیت می‌نمود و نکته‌های بسیاری بدو آموخت و زبان وی را او گشود."