یک ربع قرن خدمت ادبی سال بیست و پنجم مجلهء یغما بپایان رسید،نه مؤسس مجله صورت می‌بست و نه خواهندگان و خوانندگان،که مجله‌ای بی‌پشتیبان،و بی‌درآمد،در این روزگار گرانی بیست و پنج سال تمام دوام کند.
العظمة الواحد القهار.
اکنون بیاری خدواند با فرسودگی‌های جسمی و با نگرانی‌های روحی، سال بیست و ششم آغاز می‌شود.
امید ما وابسته به نویسندگان و اوستادانی است که در این راه دشوار همگامی و مهربانی را از دست ننهاده‌اند.
توقع ما از این گروه که گل سرسبد اجتماع هستند این است که همچنان ما را رهین منت خود فرمایند و از همکاری باز نایستند.
شکمر نعمت‌های تو چندان که نعمت‌های تو.
و اما دربارهء مشترکین عزیز،سخن همان است که تکرار شده،اگر حساب‌های گذشته را(طبق دفاتر فرسوده)بپردازند چرخ مجله را روغن گردش زده‌اند، و چون از استدعا و خواهش‌ها خستگی تمام حاصل است،در سال 1352 مطلقا بنام کسی که ورقهء درخواست را امضاء نفرموده باشد مجله فرستاده نمی‌شود.
نام مشترکین باوفا در دفتری ثبت می‌شود و رسید وجه نیز یادداشت.
دیگر رسید جداگانه نخواهند و به صحت قول کارکنان مجله مطمئن باشند.
با این روش مسلم است که تعدادی بسیار از مشترکین کاسته می‌شود و بشود، که در برابر،شرمندگی و رنج مطالبه هم کاسته می‌شود.
شرمم از پیشهء خویش آید و از کوشش خویش که دهم گنجی و با رنج ستانم درمی سال نو 1352 در نوروز باستانی به همهء دانشمندان و دوستان و همکاران و خویشاوندان از نزدیک و دور اسلام و درود مخلصانه می‌گوید تندرستی و کامیابی همگان را از پیشگاه پاک پروردگار آرزو می‌کند.
(
, 
, 
)
