تعیین میزان ظرفیت ایجاد اشتغال بخش‌‌های مختلف اقتصادی به منظور دستیابی به اهداف برنامه ششم توسعه با استفاده از رهیافت داده ـ ستانده مقالة

امروزه بیکاری به یکی از مهم‌ترین چالش ‌های اساسی اقتصاد ایران تبدیل شده است. به منظور دستیابی به اهداف برنامه ششم توسعه، ایجاد شغل سالانه برای 952379 نفر نیاز است. با توجه به کمبود منابع دولت و لزوم تخصیص بهینه منابع، هدف این پژوهش شناسایی کاراترین روش ممکن برای تحقق این میزان شغل است. روش پاسخگویی این‌گونه است که پس از تجمیع و به‌ روزرسانی جدول داده ستانده 1390 از روش راس، میزان اشتغال ‌زایی هر بخش به‌ ازای تغییر یک واحدی در تقاضای نهایی استخراج گردید. سپس با توجه به میزان اشتغال ‌زایی، اهمیت نسبی بخش ‌ها مشخص شده، و در نهایت، به منظور دستیابی به میزان اشتغال 952379 نفر در سال، اهمیت نسبی تعدیل‌ شده، محاسبه می‌ گردد، و در پایان، میزان رشد اشتغال هر کدام از بخش‌ ها به‌ دست می ‌آید. نتایج این پژوهش بیان می‌ کند که از نظر رشد اشتغال بخشی، بخش ‌های سایر خدمات عمومی، اجتماعی، شخصی و خانگی؛ فعالیت‌های اداری و خدمات پشتیبانی؛ آموزش؛ ساختمان؛ عمده ‌فروشی و خرده‌ فروشی، تعمیر وسایل نقلیه و کالاها؛ اداره امور عمومی؛ و خدمات شهری به ترتیب دارای بیشترین رشد میزان اشتغال به منظور دستیابی به اهداف برنامه ششم بودند. ولی از نظر تعدادنفر اشتغال ایجادشده در هر بخش که بستگی به تعداد افراد شاغل در آن بخش دارد، بخش‌ های کشاورزی، شکار، جنگلداری، و ماهیگیری؛ عمده ‌فروشی و خرده‌ فروشی، تعمیر وسایل نقلیه و کالاها؛ ساختمان؛ حمل‌ ونقل، انبارداری، و پست؛ و صنعت؛ به ترتیب دارای بیشترین میزان اشتغال ‌زایی هستند. این پژوهش، دارای پیشنهادهای اجرایی به منظور دستیابی به هدف اشتغال برنامه ششم جهت میزان اشتغال برنامه ‌ریزی‌ شده هست.

تعیین میزان ظرفیت ایجاد اشتغال بخش‌های مختلف اقتصادی به منظور دستیابی به اهداف برنامه ششم توسعه با استفاده از رهیافت داده-ستانده محسن جودکی<FootNote No="68" Text="کارشناسی ارشد معارف اسلامی و اقتصاد، دانشگاه امام صادق علیه السلام (نویسنده مسئول) joodaki313@gmail. خوش اخلاق و دهقانی‌زاده (1385) در پژوهش خود، به بررسی ساختار اشتغال و وضعیت اشتغال‌زایی بخش‌های مختلف اقتصادی استان یزد در راستای برنامه‌ریزی بهینه نیروی انسانی و کنترل عدم تعادل‌های بازار نیروی کار با استفاده از روش جدول داده-ستانده پرداختند. بحث و نتیجه‌گیری هدف این پژوهش، تعیین میزان اشتغال متناسب با هرکدام از بخش‌های اقتصادی با توجه به اهداف برنامه ششم توسعه و همچنین، ظرفیت‌های اشتغال‌زایی هر بخش است. میزان رشد مابقی بخش‌های اقتصادی نیز در جدول (6) اشاره شده است، اما از نظر تعداد نفر اشتغال ایجادشده در هر بخش که بستگی به تعداد افراد شاغل در آن بخش دارد، بخش‌های کشاورزی، شکار، جنگلداری، و ماهیگیری؛ عمده‌فروشی و خرده‌فروشی، تعمیر وسایل نقلیه و کالاها؛ ساختمان؛ حمل‌ونقل، انبارداری و پست؛ صنعت؛ به ترتیب با 187868، 157512، 141240، 88288، و 77415 نفر افزایش اشتغال، دارای بیشترین میزان اشتغال‌زایی بودند. شایان توجه است که در ادبیات مربوط به جداول داده-ستانده، بیشتر پژوهش‌ها صرفا در پی بررسی و شناسایی بخش‌هایی کلیدی اقتصاد بودند و به دیگر بخش‌ها حتی به صورت کم، بهایی ندادند و میزان ظرفیت ایجاد اشتغال برای همان بخش‌های کلیدی را هم محاسبه نکردند. Determining the Capacity of Creating Employment in Different Economic Sectors to Achieve the Purposes of the Sixth Development Plan Using the Data-Output Approach Mohsen Joodaki Mohammad Jamour Mahdi Sadeqi Shahdani Abstract: Nowadays, unemployment has become one of the most important issues and challenges of the Iranian economy.