خلاصة:
هدف پژوهش حاضر طرح طبقهبندیهای اندیشههای سیاسی جهان اسلام براساس میزان سهم و جایگاه «دین» در «دولت مدرن» به عنوان مبدأیی برای تقسیمبندی اندیشههای جدید در جهان اسلام، و با تکیه بر سه شاخص نسبت شریعت و قانون در دولت، اعتبارسنجی معرفت سیاسی و میراثگرایی است. روش پژوهش توصیفی - تحلیلی بوده و نتایج حاکی از آن است که «دین حداقلیانگاران» نقشی اقلی را برای دین و سنتهای دینی در عرصه دولت قائلند و دین و دولت مدرن را مانعالجمع میپندارند و در مدیریت امور این جهانی اولویت را به نهاد دولت میدهند، «دین حداکثریانگاران» سهمی بسیط برای دین و سنن الهی در عرصه دولت قائلند، و قائل به گسست این جهان و جهان دیگر نیستند تا مدیریت آن دو را به دو نهاد جداگانه واگذار کنند.
ملخص الجهاز:
com@farzadhosseini١٣٦٩ تاریخ دریافت : ١٣٩٧/١١/٢٢؛ تاریخ اصلاح : ١٣٩٧/١١/٢٩؛ تاریخ پذیرش : ١٣٩٧/١٢/١٥ چکیده هدف پژوهش حاضر طرح طبقه بندیهای اندیشه های سیاسی جهان اسلام براساس میزان سهم و جایگاه «دین » در «دولت مـدرن » بـه عنوان مبدأ تقسیم بندی اندیشه های جدید در جهان اسلام ، و با تکیه بر سه شاخص نسبت شریعت و قانون در دولت ، اعتبارسنجی معرفت سیاسی و میراث گرایی است .
این قسم طبقه بندیها مربوط به اندیشه های سیاسی قدیم در جهان اسلام است ؛ اما برخورد جهان اسلام با جهان غرب و ورود اندیشه های مدرن به کشورهای اسلامی عصر متفاوتی را برای مسلمین و اندیشمندان آن رقم زد که چارچوب های متدوال فکری را به هم ریخت و فرصت ها و تهدیدهایی را با خود وارد دنیای اسلام کرد.
عنصر دین ١ در سنت و عنصر دولت ٢ در مدرنیته ، و به شکل دقیق تر به جدال دین و دولت مدرن و نسبت این دو به عنوان مبدأیی برای تقسیم بندی اندیشه های جدید در جهان اسلام ، پرداخته و صف آرایی گونه های اندیشه سیاسی جدید اندیشمندان مسلمان را حول این سهم را نشان داده و یک تقسیم بندی جدید بر این معیار ارائه کند.
بر اساس معیارهای سه گانه یادشده ، تقسیم بندی دوگانه ای که با سه شاخص یادشده تمایز آن دو توضیح داده می شود، ارائه می شود که در آن اندیشه های سیاسی جدید در اسلام شامل دین حداقلی انگاران ، و دین حداکثری انگاران است .