خلاصة:
کاشکسی از عوارض اصلی سرطان است. تغییر در سطوح آدیپوکینهایی مانند لپتین و آدیپونکتین نقش موثری در تسریع یا کندشدن فرایند کاشکسی دارد. تمرینات ورزشی راهکاری موثر برای مقابله با کاشکسی هستند؛ بااینوجود، سازوکار آن هنوز مشخص نیست؛ برایناساس، هدف پژوهش حاضر، بررسی تاثیر شش هفته تمرین تناوبی بر سطوح آدیپونکتین و لپتین بافت عضلانی و چربی در موشهای مبتلا به سرطان پستان بود. تعداد 20 سر موش مادة شش تا هشتهفتهای با میانگین وزن 15-14 گرم، حدود 10 روز بعد از سرطانیشدن با تزریق رده سلولی در دو گروه کنترل و تمرین تناوبی قرار گرفتند. موشهای گروه تمرین تناوبی، 10 وهله دویدن دودقیقهای با 70 درصد سرعت بیشینه و بلافاصله دو دقیقه ریکاوری فعال با 50 درصد سرعت بیشینه را اجرا کردند. این برنامة تمرینی پنج جلسه در هفته و بهمدت شش هفته انجام شد. درنهایت، بافت چربی احشایی و عضلة دوقلو برداشته شد و عوامل موردنظر به روش الایزا اندازهگیری شدند. حجم تومور با کولیس دیجیتال اندازهگیری شد. برای تجزیهوتحلیل دادهها از آزمون تی مستقل استفاده شد. نتایج افزایش معنادار آدیپونکتین را در بافت چربی ( و کاهش لپتین بافت چربی و عضلانی نشان داد. همچنین، کاهش آتروفی عضلانی و کاهش حجم تومور در گروه تمرین مشاهده شد. بهنظر میرسد که بخشی از اثرگذاری مثبت فعالیت ورزشی در کاهش تحلیل تودة عضلانی نمونه های سرطانی با تعدیل سطوح آدیپوکاینها ازجمله لپتین و آدیپونکتین مرتبط است.
ملخص الجهاز:
تأثیر شش هفته تمرین تناوبی بر حجم تومور و سطوح آدیپونکتین و لپتین در بافت چربی و عضلانی موشهای مادة مبتلا به سرطان پستان حمید آقاعلینژاد1، محمدامین ساعی2، علیرضا رمضانی3 1.
تمرینات ورزشی راهکاری مؤثر برای مقابله با کاشکسی هستند؛ بااینوجود، سازوکار آن هنوز مشخص نیست؛ برایناساس، هدف پژوهش حاضر، بررسی تأثیر شش هفته تمرین تناوبی بر سطوح آدیپونکتین و لپتین بافت عضلانی و چربی در موشهای مبتلا به سرطان پستان بود.
باوجود این یافتهها، هنوز مسیر اثرگذاری فعالیت ورزشی بر کاشکسی سرطان مشخص نشده است و نقش آدیپوکینها و میوکینها دراینرابطه نامشخص است؛ ازاینرو، در پژوهش حاضر، تغییرات آدیپونکتین و لپتین در بافت چربی و عضلة موشهای مادة مبتلا به سرطان پستان بررسی میشود.
SPSS Shapiro–Wilk (به تصویر صفحه مراجعه شود) شکل 2- تغییرات لپتین در بافت چربی و عضلانی گروههای پژوهش علاوهبراین، در پایان شش هفته تمرینات تناوبی مشاهده شد که حجم تومور در گروه تمرینکرده بهصورت معناداری در مقایسه با گروه کنترل کمتر است (0.
امینی و همکاران (30) نیز افزایش عوامل آپوپتیک (mir-15) و کاهش عوامل آنتیآپوپتیک (bcl-2) بافت تومور پستان در نمونههای موش را بهدنبال Pedersen Nicotine-Derived Nitrosamine Ketone Woods هشت هفته تمرین هوازی نشان دادند که این تغییرات در عوامل آپوپتیک (افزایش) و آنتیآپوپتیک (کاهش) به دنبال تمرینات ورزشی، بر نقش ضدتوموری فعالیت ورزشی تأکید دارد.
این درحالی است که یکی از مسیرهای اثرگذاری مثبت فعالیت ورزشی در پژوهش حاضر، بهواسطة کاهش سطوح لپتین و افزایش آدیپونکتین در بافت چربی و عضلانی بود.
دراینراستا، در پژوهش حاضر، افزایش آدیپونکتین و کاهش لپتین بافت چربی و عضله بهدنبال تمرینات تناوبی، با کاهش حجم تومور همراه بود.