خلاصة:
کلاسهای درس دانشگاهی و تجربة زیستة استادان دانشگاه در آن هماره دغدغة مهم بسیاری از نظامهای دانشگاهی، آموزشی، و تربیتی ایران و سایر نقاط دنیا بوده است. ضرورت و اهمیت پرداختن به فضای کلاس درس قلمرو ارزشمندی است که میتواند چالشهای گوناگونی را برای کارشناسان و مدیران آموزش بهوجود آورد. ازاینرو، در مقالة حاضر سعی شده تا کتاب روایتی از کلاسهای درس دانشگاهی: تجربة زیستة استادان دانشگاه که به کوشش عباس کاظمی ازسوی پژوهشکدة مطالعات فرهنگی و اجتماعی در سال 1396 به چاپ رسیده است با دقت و به دور از هرگونه سوگیری و تمرکز بر نگاه توصیفی ـ تحلیلی موردنقد و ارزیابی قرار گیرد تا ضمن شناسایی نقاط قوت و ضعف آن به کاربردیترشدن این اثر برای چاپهای بعدی توجه شود. نخست، اثر و کوششگر آن معرفی و سپس کتاب در دو زمینة شکلی و محتوایی نقد شده است. در انتها نقد رویکرد ارتباطات عقلانی بهمثابة مجرایی ارتباطی برای کلاس درس درنظر آمده با این استدلال که میتواند نگاهی عمیقتر به فرایند آموزش باشد. در پایان، پس از نتیجهگیری، پیشنهادهایی بهمنظور رفع کاستیهای اثر ارائه شده است.
Academic classrooms and the lived experience of university professors have been a major concern for many academic, educational and training systems in Iran and elsewhere in the world.. The importance and necessity of addressing classroom space is a valuable realm that can provide a variety of challenges for education experts and managers. Therefore, in this essay, the book "A narrative of academic classrooms: The Lived Experience of University Professors" was attempted by Abbas Kazemi effort from the institute for Cultural and Social Studies published in 1396, Avoid any bias and focus on the descriptive-analytical look, so as to identify its strengths and weaknesses, make this work more attractive for future printing. First, his work and effort was introduced, and then the book was criticized in two aspects of form and content. At the end of the critique, the rational communication approach is considered as a communicative channel for the classroom with the argument that it can take a deeper look at the learning process. In the end, after concluding, suggestions are made to eliminate the shortcomings of the effect
ملخص الجهاز:
پرسش های اساسی که سخن ران ها، سخن رانی ها در پژوهشکدٔە مطالعات فرهنگی و اجتماعی وزارت علوم ، تحقیقات ، و فناوری ارائه شده اسـت ، حـول و حوش آن به سخن وری پرداخته اند از این قرار هستند: «تجربۀ زیستۀ استاد از کـلاس هـای درس دانشگاه باعنایت به تجربۀ دوران دانشجویی شان چه بوده است ؟ آیا کلاس هـای درس در گذشته مسائل کم تری از حال داشتند؟ چگونه می شود مسـائل و مشـکلات فرهنگـی و اجتماعی و آموزش کلاس درس را فهرست کرد؟» البته ، برای فهم گونـاگونی هـای کـلاس درس از استادان سه دانشـگاه دولتـی ، آزاد اسـلامی ، و علمـی کـاربردی در ایـن مجموعـه سخن رانی ها دعوت شد.
لیـک ، توصـیه می شود که در چاپ های بعدی این منابع افزوده شوند؛ ب ) کتاب فاقد «واژه نامۀ تخصصی » سخن ران هاست و در برخی از صفحه ها به تعداد اندکی از واژه ها اشاره کرده که لازم است دوباره متن سخن رانی ها به سخن ران هـا بازگردانـده شـود تـا هرکـدام جداگانـه واژه هـای تخصصی شان را به صورت پانوشت و حتی توضیح به اصل بحث اضـافه کننـد؛ ج ) غیـر از «منابع تکمیلی » که در بند «الف » از آن یاد کردیم ، بخش مربوط به منابع و مراجع پیش نهـاد می شود که هر فصل باتوجه به معیارهای علمی بحث سخن ران می توانـد در پایـان ، منـابع و مأخذ جداگانه داشته باشد، البته هم فارسی و هـم انگلیسـی ؛ د) اولویـت بنـدی موضـوعی «تجربۀ زیستۀ کلاس درس در ایران » به ویژه درمیان استادان و دانشگاه های مختلف رعایـت نشده است و نوعی کل نگری در اهم تجربه های ذکر شده دیده می شـود، از ایـن رو توصـیه می شود این اولویت بندی لحاظ شود؛ ح ) زندگینامۀ شغلی و معرفی آثار سخن ران ها در آغاز هر سخن رانی و فصل مربوطه نیامده است و به عبارت دیگر «تجربۀ زیستۀ آن ها» اغلـب بـه خاطره گویی و درد دل یا نقل یادمان به شکل کلی معطوف شده که با سن و سال برخـی از سخن رانان محترم هم خوانی ندارد و پیش نهاد می شود که در نسخه های بعدی با دعـوت از پیش گامان این نقصان نیز جبران شود.