خلاصة:
پیکرک گلی کوچکی از یک سوارکار در مجموعه موزه هنر متروپولیتن نیویورک نگهداری میشود که از قبرس به دست آمده است. این سوارکار پوشش پارسی دارد و به نظر میرسد یک شخصیت پارسی را با نشانهها و ویژگیهای ایرانی دوره هخامنشی نشان میدهد. جزئیات پیکرک را میتوان با آثار مشابه مقایسه کرد و کاربریهایی برای آن پیشنهاد داد. با توجه به شیوه ساخت پیکرک که به شیوه هنر هلنیستی ساخته شده، میتوان دریافت که تاریخ ساخت آن مربوط به دوران پس از هخامنشیان است. وجود ویژگیها و عناصر هخامنشی و ایرانی در این پیکرک میتواند نشاندهنده حضور ایرانیان در ساختار اجتماعی و مناسبات فرهنگی منطقه پس از فروپاشی شاهنشاهی هخامنشی باشد و، از سوی دیگر، گویای تدوام حضور فرهنگی ایرانیان در قرن سوم پیش از میلاد در قبرس است. با توجه به شواهد اندکی که از این دوران در دست است، وجود چنین نمونههایی میتواند اهمیت بسیار داشته باشد.پیکرک گلی کوچکی از یک سوارکار در مجموعه موزه هنر متروپولیتن نیویورک نگهداری می شود که از قبرس به دست آمده است . این سوارکار پوشش پارسی دارد و به نظر می رسد یک شخصیت پارسی را با نشانه ها و ویژگیهای ایرانی دوره هخامنشی نشان میدهد. جزئیات پیکرک را میتوان با آثار مشابه مقایسه کرد و کاربری هایی برای آن پیشنهاد داد. با توجه به شیوه ساخت پیکرک که به شیوه هنر هلنیستی ساخته شده ، میتوان دریافت که تاریخ ساخت آن مربوط به دوران پس از هخامنشیان است . وجود ویژگیها و عناصر هخامنشی و ایرانی در این پیکرک می تواند نشان دهنده حضور ایرانیان در ساختار اجتماعی و مناسبات فرهنگی منطقه پس از فروپاشی شاهنشاهی هخامنشی باشد و، از سوی دیگر، گویای تدوام حضور فرهنگی ایرانیان در قرن سوم پیش از میلاد در قبرس است . با توجه به شواهد اندکی که از این دوران در دست است ، وجود چنین نمونه هایی می تواند اهمیت بسیار داشته باشد
ملخص الجهاز:
البته قطعات دیگری، مشابه همین پیکرک اسب سوار، نیز در دست است ، اما بیشتر این پیکرکها به صورت شکسته و ناقص به دست آمده اند (٥٤-٥٣ :١٩٥٥ ,Young and Young).
این احتمال وجود دارد که شاید سفارش دهنده پیکرک اصلی تصمیم گرفته بوده تا با قالب زدن از روی یک اثر ساخته شده ، نمونه های بیشتری از آن بسازد و از آغاز قصدی تولید انبوه آن را نداشته اند.
LXXIII :١٨٩٤ ,Cesnola)، اما این احتمال نیز داده شده که شاید پیکرک از کیتیون ٣ باشد (٢٧٣-٢٧٢ :٢٠٠٠ ,Rose).
پشت پیکرک نیز کارشده است ، اما جزئیات کمتری دارد که نشان می دهد این پیکرک بیشتر برای دید از یک سو ساخته شده بود (تصویر ٢).
سوارکار سرپوشی ایرانی بر سر دارد که به خوبی شناخته شده است و در بسیاری از نقش های مربوط به قرن های ششم تا سوم پیش از میلاد، ایرانیان و به ویژه پارسیان را با چنین سرپوشی نشان داده اند.
به همین دلیل ، با توجه به استفاده از پوست حیوانی مانند شیر به جای پوشش های رایج ایرانی، می توان احتمال داد که شخصیت اسب سوار جایگاه بلندی داشته است و به نظر می رسد که سازنده پیکرک نقش فرد خاصی را تصویر کرده است .
نمونه های دیگری هم با همین ویژگیهای پارسی از قبرس دوره هلنیستی در دست است ، اما این پیکرک سالم ترین نمونۀ موجود به شمار می رود و با کیفیت بالاتری ساخته شده است .
, 2000, Ancient Art From Cyprus, The Cesnola Collection, The Metropolitan Museum of Art, New York.