خلاصة:
تحولات غیر منتظره ی خاورمیانه که در سال 2011 میلادی به وقوع پیوست، نظر بسیاری از صاحب نظران در امور بین المللی را به خود معطوف نمود. دیکتاتوری های دیر پای این منطقه در فاصله زمانی کوتاهی به دومینوی بحران گرفتار آمدند و از تغییر رژیم تا نا آرامی های گسترده و جنگ داخلی را از سر گذراندند. این وقایع در حالی پدیدار می گشت که چند سال پیش از آن و در دوران ریاست جمهوری جورج بوش پسر در ایالات متحده، طرحی موسوم به «خاورمیانه بزرگ» مطرح گردید که قائل به تغییر سازوکار سیاسی منطقه بود. بر اساس این طرح، حکومت های نا کارآمد خاورمیانه که عموما دارای سیستم سیاسی غیر دموکراتیک بوده و از فساد نهادینه شده و سوء مدیریت در تمامی سطوح رنج می برند، در دراز مدت موجب بسط بحران های خطرناکی در این منطقه خواهند گردید. در واقع اوضاع نابسامان بعضی کشور ها در خاورمیانه نه تنها ضایعاتی مثل مساله مهاجرت برای کشور های غربی در پی خواهد داشت، بلکه در دراز مدت به گسترش فعالیت های گروه های افراطی غرب ستیز نیز منجرمی گردد. بنابراین بهتر است الگوی سیاسی دموکراسی جایگزین اشکال کنونی حکومت گردد و در حمایت کشور های غربی از دیکتاتوری های منطقه تجدید نظر به عمل آید. هر چند در عمل جریان های اسلامگرا زمام امور را عمدتا در کشور های منطقه در دست گرفتند اما این نوشتار می کوشد تا بر مبنای روش توصیفی- تحلیلی، دیدگاه و جهت گیری سیاست خارجی آمریکا نسبت به رخداد های خاورمیانه و شمال آفریقا و به طور مشخص مصر را (به عنوان بازیگر بسیار مهم منطقه) در چهارچوب طرح خاورمیانه بزرگ بررسی نماید. فرض بر آن است که سیاست آمریکا در ارتباط با تحولات مصر با محور های اساسی مندرج در طرح خاورمیانه بزرگ قابل مطابقت می باشد در حالی که پس از سقوط مبارک، تحولات مصر با قدرت گرفتن اخوان المسلمین در تخالف با آنچه مدنظر آمریکا بوده، رقم خورده است.
ملخص الجهاز:
هر چند در عمل جريانهاي اسلامگرا زمام امور را عمدتا در کشورهاي منطقه در دست گرفتند اما اين نوشتار مي کوشد تا بر مبناي روش توصيفي - تحليلي ، ديدگاه و جهت گيري سياست خارجي آمريکا نسبت به رخدادهاي خاورميانه و شمال آفريقا و به طور مشخص مصر را (به عنوان بازيگر بسيار مهم منطقه ) در چهارچوب طرح خاورميانه بزرگ بررسي نمايد.
بسط هژموني با حربه دموکراسي ايالات متحده آمريکا در صدد است تا خاورميانه را در قالب طرح خاورميانه بزرگ به سويي هدايت نمايد تا مؤلفه هاي مد نظر سياست خارجي خود را در اين منطقه نهادينه کرده و افق هاي تازهاي را در سپهر جهان تک قطبي پديدار سازد.
در وهله بعد طبق طرح خاورميانه بزرگ، مي بايست يک حکومت دموکرات جايگزين مبارک گردد که اين مهم با سياست هاي ايالات متحده در منطقه هماهنگ خواهد بود به خصوص در مصر که همواره آمريکا تهديد جريانهاي اسلامي را پيش روي حکومت هاي متحد خود مي ديده است .
بنابراين به نظر مي رسد در در قبال تحولات مصر و ديگر کشورهاي دستخوش بحران در منطقه ، سياست خارجي ايالات متحده طرح خاورميانه بزرگ را نصب العين خود قرار داده بود، اما روي کار آمدن جريان اسلامگراي اخوانالمسلمين در مصر، معادلات آمريکا را به کل دچار اختلال نموده است .