خلاصة:
اهداف: کاهش سلامت روانی و پایینآمدن سطح سرمایه روانشناختی جانبازان در اثر آسیبهای ناشی از جنگ، یکی از چالشهای امروز رواندرمانی در حوزه کمک به جانبازان است که نیازمند توجه بیشتری است. پژوهش حاضر با هدف تعیین اثرات ذهنآگاهی مبتنی بر شناختدرمانی بر افزایش ابعاد سرمایه روانشناختی (تابآوری، خودکارآمدی، خوشبینی و امید) جانبازان انجام شد.
مواد و روش ها: در این پژوهش شبهآزمایشی با طرح پیشآزمون و پسآزمون با گروه کنترل، 20 جانباز مراجعهکننده به بیمارستان خاتمالانبیاء شهر تهران با درصد جانبازی 70% در سال 1394 که از میزان سرمایه روانشناختی ضعیفی برخوردار بودند، بهروش نمونهگیری هدفمند انتخاب شده و بهتصادف در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند (در هر گروه 10 نفر). مداخله شناختدرمانی مبتنی بر ذهنآگاهی، طی 8 جلسه (هر جلسه 120 دقیقه) برای گروه آزمایش انجام شد. برای گردآوری دادهها، از پرسشنامه سرمایه روانشناختی لوتانز در دو مرحله پیشآزمون و پسآزمون استفاده شد و دادههای پژوهش با استفاده از روش تحلیل کوواریانس چندمتغیره با تعدیل اثر پیشآزمون مورد بررسی قرار گرفتند.
یافته ها: میانگین نمرات متغیرهای خودکارآمدی، خوشبینی، امید و تابآوری گروه آزمایش در پسآزمون بیش از گروه کنترل بود (01/0p<). همچنین مداخله درمانی ذهنآگاهی مبتنی بر شناختدرمانی توانست 61.3% واریانس خودکارآمدی، 78.6% واریانس خوشبینی، 56.6% واریانس امید و 66.7 % واریانس تابآوری را تبیین کند.
نتیجه گیری: ذهنآگاهی مبتنی بر شناختدرمانی میتواند ابعاد سرمایه روانشناختی شامل تابآوری، خودکارآمدی، امید و خوشبینی را در جانبازان افزایش دهد.