خلاصة:
اهداف: بررسیها نشان دادهاند که ادراک خدا و امید به زندگی در سازگاری با بیماریهای مزمن و پیامدهای آن دارای اهمیت هستند. هدف پژوهش حاضر مقایسه میزان ادراک خدا و امید به زندگی در بین جانبازان قطع نخاع، شیمیایی و افراد عادی بود.
ابزار و روشها: طرح پژوهش حاضر از نوع علی- مقایسهای است که از تیر تا مهر 1395 در شهر ارومیه انجام شد. 30 جانباز قطع نخاع بهصورت تمامشمارشی، 50 جانباز شیمیایی بهصورت تصادفی ساده و 50 نفر از افراد عادی بهروش نمونهگیری خوشهای انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل آزمون سنجش ادراک خدای گریلی و پرسشنامه امیدواری میلر (MHS) بود. دادهها توسط آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیری، آزمون تحلیل واریانس چندمتغیری و آزمون تعقیبی بنفرونی با نرمافزار SPSS 22 تجزیه و تحلیل شدند.
یافتهها: در نمره کل ادراک خدا بین دو گروه جانبازان شیمیایی و افراد عادی (0.001=p)، در مولفه چالش بین دو گروه جانبازان شیمیایی با افراد عادی (0.003=p) و جانبازان قطع نخاعی با افراد عادی (0.011=p) و در میزان امید به زندگی بین دو گروه جانبازان شیمیایی و قطع نخاعی (0.007=p) تفاوت معنیدار وجود داشت.
نتیجهگیری: میزان ادراک خدا و امیدواری به زندگی در بین جانبازان قطع نخاع، شیمیایی و افراد عادی متفاوت است.