نیاز به همنشینی و معاشرت مقالة

"براساس‌ این نیاز هر فرد از افراد آدمی‌ تمایل و گرایش به معاشرت با دیگران دارد و چنانچه از این‌ اهرم در جهت بهبود رفتار و شکل‌گیری مطلوب اخلاق فرزند استفاده شود،شخصیتی هنجار را در وی پی‌ریزی می‌کند. بعضی از جهات‌ مثبت اخلاقی و همینطور جهات‌ منفی آن ممکن است از طریق نگاه‌ و واکنشها،لبخندها و تمسخرها در روان کودک جای‌گزین شود و مولوی به این نکته دقیق شده و می‌گوید: می‌رود از سینه‌ها در سینه‌ها از ره پنهان صلاح و کینه‌ها صحبت صالح تو را صالح کند صحبت طالح تو را طالح کند بهر صورت بهره‌گیری از نیاز به هم صحبت داشتن و نیاز به‌ معاشرت می‌تواند جنبه‌های‌ مثبت و متعالی داشت باشد و می‌تواند موجب انحراف و سقوط شخص شود،چون بالاخره دوست‌ و رفیق انسان را هم‌رنگ خود خواهد کرد."