خلاصة:
در این پژوهش رابطه سبک های دلبستگی و مشکلات زناشویی مورد بررسی قرار گرفت.
روش: آزمودنی های پژوهش 160 دانشجوی متاهل دانشگاه های شهر تهران (36 پسر، 124 دختر) بودند که به عنوان نمونه پژوهش به روش نمونه برداری در دسترس انتخاب شدند. ابزار پژوهش را پرسشنامه وضعیت زناشویی گلومبوک-راست و مقیاس سبک دلبستگی بزرگسال تشکیل می دادند. در این پژوهش روش آماری همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیره تعدیلی به کار برده شد.
یافته ها: نتایج پژوهش نشان دادند که سبک های دلبستگی نا ایمن (اجتنابی و دوسوگرا) با میزان مشکلات زناشویی رابطه مثبت معنادار داشتند و سبک دلبستگی ایمن و میزان مشکلات زناشویی رابطه منفی معنادار وجود داشت.
یافته های پژوهش بر نقش تاثیر گذار سبک دلبستگی بر میزان مشکلات زناشویی در زوج ها اشاره دارد.
Attachment styles are a variable that evaluated its relation whit marital problems in several study. Also in literature offers a role o attachment styles in marital relationship. Thus, examine of attachment styles in couples play significance role for suggest models about prevent of marital problems, or decrease of marital divisions. The purpose of the study was to examine relationship of attachment styles and marital problems. . 160 married patients (36 men and 124 women) were recruited to the study. Participants completed the questionnaires Adult Attachment Inventory (AAI) and Glombok-Rast Marital State (GRIMS). The data was analyzed by various indicators such as frequency, percent, mean, standard deviation and Pierson product-moment correlation. The results showed that insecure attachment styles (avoidance and ambivalence) have direct significant relationship with marital problems, and secure attachment with marital problems had a significant reverse relationship. Among dimensions of attachment Gender only had a significant role in relationship of secure attachment with marital problems. Marital age had a significant role in relationship of avoidance attachment and marital problems. Thus, the results showed that attachment styles are the most factors in predicting marital.
ملخص الجهاز:
بررسي رابطه سبک هاي دلبستگي در بزرگسالان و مشکلات زناشويي relationship of attachment styles and marital problems مريم سادات مدني Maryam Sadat Madani Master of Psychology, University of Tehran کارشناس ارشد روانشناسي از دانشگاه تهران Dr. Mohammad Ali Besharat * دکتر محمد علي بشارت (نويسنده مسئول ) Professor, Faculty of Psychology, University of استاد دانشکده روانشناسي دانشگاه تهران Tehran چکيده در اين پژوهش رابطه سبک هاي دلبستگي و مشکلات زناشويي مورد Abstract Attachment styles are a variable that evaluated its relation بررسي قرار گرفت .
The purpose of the study was وضعيت زناشويي گلومبوک-راست و مقياس سبک دلبستگي بزرگسال to examine relationship of attachment styles and marital تشکيل مي دادند.
يافته هاي پژوهش بر styles (avoidance and ambivalence) have direct significant relationship with marital problems, and secure attachment نقش تاثير گذار سبک دلبستگي بر ميزان مشکلات زناشويي در زوج ها with marital problems had a significant reverse relationship.
٢- بين سبک هاي دلبستگي اجتنابي و دوسوگرا با مشکلات زناشوي رابطه مثبت وجود دارد روش طرح پژوهش حاضر نمونه اي از طرح هاي همبستگي است .
تعداد ١٦٠ دانشجوي متاهل که ٣٦ نفر (%٢٣) آنها مرد و ١٢٤ نفر (%٧٧) آنها زن بودند، از بين دانشجويان متاهل دانشگاه هاي شهر تهران در اين مطالعه شرکت کردند از آنها خواسته شد به ترتيب به پرسشنامه هاي وضعيت زناشويي گلومبوک- راست (GRIMS؛ راست و همکاران ، ١٩٨٨) و مقياس دلبستگي بزرگسال (AAI؛ بشارت ، ١٣٨٤) پاسخ دهند و وضعيت تحصيلي و تعداد فرزندان و مدت ازدواج خود را نيز مشخص کنند.
به طور خلاصه نتايج پژوهش حاضر نشان داد که بين سبک دلبستگي ايمن با مشکلات زناشويي رابطه منفي معنادار و بين سبک هاي دلبستگي اجتنابي و دوسوگرا رابطه مثبت معنادار وجود دارد و سطح خودپنداشت بر ميزان اين رابطه تاثير گذار نيست .