بررسی عمده‌ترین مسائل وعظی و تربیتی در آثار ابوسعید ابوالخیر و مولانا مقالة

از آنجا که مجلس وعظ یکی از نشست‌ها و حلقه‌های فرهنگی تربیتی در میان صوفیان محسوب می‌شد در اینگونه مجلس‌ها، واعظی در جمع حاضران و مستمعان با موضوعیّت وعظ و ارشاد و پند و اندرز سخن می‌گفت به آن سخنان نیز اصطلاحاً مجلس گفته‌اند. نظیر روزی شیخ ابوسعید قدس الله روحه العزیز در نیشابور مجلس می‌گفت. هدف از این پژوهش آگاهی از مجالس صوفیه، کیفیت برگزاری آن‌ها و شناخت زبانِ خطابه و همچنین بررسی موضوعات مطرح‌شده در این مجالس است، تکیه این پژوهش کتب «حالات و سخنان ابوسعید ابی الخیر»، «اسرار التوحید فی مقامات شیخ ابی سعید»، «مجالس سبعه مولانا» و «مناقب العارفین» می‌باشد. در این پژوهش، سبک کلی مجالس صوفیه و محتوای سخنان ابوسعید ابوالخیر و مولانا در این مجالس بررسی شد. ابوسعید ابی الخیر و مولانا از جمله صوفیانی هستند که افراد بسیاری در مجالس آنان دچار تحول درونی و انقلاب فکری گردیده و به راه حق و حقیقت ایمان آوردند.

بررسي عمده ترين مسائل وعظي و تربيتي در آثار ابوسعيد ابوالخير و مولانا * تاريخ دريافت : ٩٨/٢/١٣ فارس شريفي تاريخ پذيرش : ٩٨/٥/٨ مهناز بازگير ** *** منصوره ثابت زاده چکيده از آنجا که مجلس وعظ يکي از نشست ها و حلقه هاي فرهنگي تربيتي در ميان صـوفيان محسوب مـيشـد در اينگونـه مجلـس هـا، واعظـي در جمـع حاضـران و مسـتمعان بـا موضوعيت وعظ و ارشاد و پند و اندرز سـخن مـيگفـت بـه آن سـخنان نيـز اصـطلاحا مجلس گفته اند. با هدف بررسي «مجلس گويي» به عنوان يکي از گونـه هـاي ديرپاي سخنوري در فرهنگ و ادبيات ايران ، به دنبال يافتن مسأله اساسي در اين زمينه ، يافتن شيوه ها و ويژگيهاي سبکي مجالس از نظر ساختار، زبـان و محتـوا اسـت و بـدين منظور آثاري را که با اين سبک پديد آمده ، از ديدگاه زبان و محتوا تحليل و بررسي کرده و بيان ميکند: «مجلس گويي به عنوان يکي از شـيوه هـاي آمـوزش در سـنت و فرهنـگ شفاهي ما به مثابه آيينه اي شفاف است که رخدادهاي روزگار را در خود جمـع و تفسـير نموده و انديشه هاي صاحبان اش را معرفي ميکنـد.