بازگشت به گذشته در مطالعات ویژه سینمای ژاپن مقدمة ومراجعة

"به علاوه،منتقد آکادمیک فیلم را به مثابه شئ‌ای‌ با خصائل معین-شکل،محتوی،سبک،و اشارات‌ اجتماعی،می‌نگرد،صحبت از این امر تصویری،گفتن از یک چیز است:کاوش در منشأ و منابع آن در صنعت‌ و جامعه،که تحت نفوذ یک ایدئولوژی صورت واقعی به‌ خود گرفته و ضمنا واکنشهای جامعه را نیز شکل می‌دهد و همهء اینها به جامعه‌شناسی سینما تعلق دارد،نه نقد فیلم. انتشارات«کدانشا» مجموعه مقالات منتقد برجسته و غیر دانشگاهی ژاپن، تادائو ساتو را(به دنبال شصت و پنج کتاب دیگر دربارهء فیلم)که جوهر برداشتهای این منتقد برداشت‌گر است‌ (به تصویر صفحه مراجعه شود) چاپ کرده،و سرانجام از سوی انتشارات دانشگاه فیرلی‌ دیکسون کتاب بررسی انتقادی فیلمهای معتبر سینمای‌ ژاپن اثر کی کومک دانلد را که منتقد دانشگاهی مکتب‌ قدیم و معتقد به نقد فیلم به روش سنتی است،در دسترس ما قرار می‌دهد. این روش در داعیه‌ای که بر جلد کاغذی کتاب آمده آشکار گردیده است: «برخلاف بسیاری از منتقدان غربی که تحلیلهایشان‌ منعکس کنندهء تغییر سریع تعهدات تئوریک و ایدئولوژیک‌ نظام فکری آنها در دههء هفتاد است،خانم پروفسور مک‌ دانلد اثر سینمایی مورد نظر خود را به مثابهء یک هستی‌ مستقل و قائم به ذات-که عناصرش را باید از لحاظ وحدت تاثیر،و رابطهء کارگردان-تماشاگر مورد بحث قرار داد-می‌نگرد». اما برای آنها که فیلم را حرفهء خود قرار داده‌اند،فصلهای‌ خاصی از کتاب می‌تواند برایشان بویژه جالب باشد مثل‌ فصلهایی با عناوین:«سگ ولگرد»،«رسوایی»، (اندیشه‌هایی دربارهء فیلم«آبروی رفته کاترینابلوم»اثر شلوندورف)،«راشومون»،«مردمان خوب»(تاثرات و برداشتهای«کوروساوا»نسبت به«ناروسه»بویژه جالب‌ توجه است)،«یک داستان طولانی،قسمتهای 1 و 2»که‌ در مورد مرشد خویش«کاجیرو یاماموتو»نوشته،و «هزارتو»(در مورد فیلمهایی که دیده)."