خلاصة:
ﺟﻨﮓ ﻧﺮم ﺑﺮای ﻋﻤﻠﯿﺎﺗﯽ ﺷﺪن و دﺳﺖ ﯾﺎﺑﯽ ﺑﻪ اﻫﺪاف، ﻧﯿﺎزﻣﻨﺪ ﮐﺎرﺑﺴﺖ اﺑﺰارﻫﺎی ﻣﺘﻨﻮﻋﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻣﺎﻫﯿﺖ و وﯾﮋﮔﯽ ﻫﺎی اﯾﻦ ﺟﻨﮓ ﻫﻤﺨﻮاﻧﯽ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ. ازاﯾﻦ رو، ﮐﺎرﮔﺰاران ﺟﻨﮓ ﻧﺮم از اﺑﺰارﻫﺎﯾﯽ ﻣﺘﻨﺎﺳﺐ ﺑﺎ اﯾﻦ ﺟﻨﮓ اﺳﺘﻔﺎده ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﺎﻫﯿﺖ ﻧﺮم اﻓﺰاری دارﻧﺪ. ﺑﺮﺧﻼف ﺟﻨﮓ ﻫﺎی ﮐﻼﺳﯿﮏ و ﺳﻨﺘﯽ ﮐﻪ از اﺑﺰار ﺳﺨﺖ و ﻧﻈﺎﻣﯽ ﺑﻬﺮه ﻣﯽ ﺑﺮﻧﺪ، در ﺟﻨﮓ ﻫﺎی ﻧﺮم اﻓﺰاری ﻧﻮﯾﻦ از اﺑﺰارﻫﺎی ﻧﺮم ﻧﻈﯿﺮ وﺳﺎﯾﻞ ارﺗﺒﺎﻃﯽ، ﻓﺮﻫﻨﮕﯽ و در ﺑﺮﺧﯽ ﻣﻮاﻗﻊ ﺳﯿﺎﺳﯽ ﺑﻬﺮه ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻣﯽ ﺷﻮد. در ﻫﻤﯿﻦ راﺳﺘﺎ، ﻣﻘﺎﻟﻪ ﺣﺎﺿﺮ ﺳﻌﯽ دارد ﺑﻪ ﺑﺮرﺳﯽ اﺑﺰارﻫﺎی ﺟﻨﮓ ﻧﺮم ﺑﭙﺮدازد و ﺳﺆال اﺻﻠﯽ ﻣﻘﺎﻟﻪ ﻋﺒﺎرت اﺳﺖ از؛ در ﻓﺮاﯾﻨﺪ ﺟﻨﮓ ﻧﺮم از ﭼﻪ اﺑﺰارﻫﺎﯾﯽ ﺑﺮای رﺳﯿﺪن ﺑﻪ اﻫﺪاف اﺳﺘﻔﺎده ﻣﯽ ﮔﺮدد و ﺑﻪ ﭼﻨﺪ ﮔﺮوه ﺗﻘﺴﯿﻢ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ؟ ﺑﺮای ﭘﺎﺳﺦ ﺑﻪ اﯾﻦ ﺳﺆال از روش ﺗﺤﻠﯿﻠﯽ - ﺗﻮﺻﯿﻔﯽ و ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﮐﺘﺎﺑﺨﺎﻧﻪ ای ﻣﺮﺗﺒﻂ ﺑﺎ ﻣﻮﺿﻮع ﺟﻨﮓ ﻧﺮم و اﺑﺰارﺷﻨﺎﺳﯽ آن اﺳﺘﻔﺎده ﻣﯽ ﺷﻮد. ﯾﺎﻓﺘﻪ ﻫﺎی ﭘﮋوﻫﺶ ﻧﺸﺎن ﻣﯽ دﻫﻨﺪ ﮐﻪ در ﻓﺮاﯾﻨﺪ ﺟﻨﮓ ﻧﺮم، ﮐﺎرﮔﺰاران ﺳﻌﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ از ﺗﻤﺎﻣﯽ ﻇﺮﻓﯿﺖ ﻫﺎی ﻓﺮﻫﻨﮕﯽ، رﺳﺎﻧﻪ ای و ﺳﯿﺎﺳﯽ ﺧﻮﯾﺶ ﺑﻬﺮه ﮔﯿﺮﻧﺪ و ﺑﺎ ﺑﺴﺘﺮﺳﺎزی ﺗﻬﺪﯾﺪات ﻧﺮم ﺑﻪ اﻫﺪاف ﺧﻮﯾﺶ دﺳﺖ ﯾﺎﺑﻨﺪ. ﺑﻪ ﻋﺒﺎرﺗﯽ، اﺑﺰارﻫﺎی ﻣﻮرداﺳﺘﻔﺎده در ﺟﻨﮓ ﻧﺮم در ﺳﻪ ﺑﺨﺶ؛ ﺻﻨﺎﯾﻊ ﻓﺮﻫﻨﮕﯽ (ﺳﯿﻨﻤﺎ، ﺑﺎزی ﻫﺎی راﯾﺎﻧﻪ ای، ﻣﺎﻫﻮاره ﻫﺎ، اﺳﺒﺎب ﺑﺎزی ﻫﺎ و ﭘﻮﯾﺎﻧﻤﺎﯾﯽ)، رﺳﺎﻧﻪ ﻫﺎی ﺣﻘﯿﻘﯽ و ﻣﺠﺎزی (ﺗﻠﻮﯾﺰﯾﻮن، رادﯾﻮ، ﺧﺒﺮﮔﺰاری ﻫﺎ، رﺳﺎﻧﻪ ﻫﺎی ﻣﺠﺎزی، اﯾﻨﺘﺮﻧﺖ، ﺷﺒﮑﻪ ﻫﺎی اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ، ﺗﻠﻔﻦ ﻫﻤﺮاه، وﺑﻼگ ﻫﺎ و ﭘﺴﺖ ﻫﺎی اﻟﮑﺘﺮوﻧﯿﮏ) و اﺑﺰارﻫﺎی ﺳﯿﺎﺳﯽ (دﯾﭙﻠﻤﺎﺳﯽ ﻋﻤﻮﻣﯽ، ﺟﻨﺒﺶ ﻫﺎی اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ، روﯾﮑﺮد ﺣﻘﻮق ﺑﺸﺮی) ﻗﺎﺑﻞ ﺑﺮرﺳﯽ و ﻣﺪاﻗﻪ ﻫﺴﺘﻨﺪ.
ملخص الجهاز:
به عبارتي، ابزارهاي مورداستفاده در جنگ نرم در سه بخش ؛ صنايع فرهنگي (سينما، بازيهاي رايانه اي، ماهواره ها، اسباب بازيها و پويانمايي)، رسانه هاي حقيقي و مجازي (تلويزيون ، راديو، خبرگزاريها، رسانه هاي مجازي، اينترنت ، شبکه هاي اجتماعي، تلفن همراه ، وبلاگ ها و پست هاي الکترونيک ) و ابزارهاي سياسي (ديپلماسي عمومي، جنبش هاي اجتماعي، رويکرد حقوق بشري) قابل بررسي و مداقه هستند.
(برمن ، ١٣٦٦: ١٨- ١٧) برخي از صنايع فرهنگي مورداستفاده در جنگ نرم ، به شرح زير هستند؛ سينما فعاليت رسانه ها و عليالخصوص سينما در عرصه اطلاع رساني و تبليغات ، آن ها را به عامل محوري شکل دهي افکار عمومي در جوامع معاصر تبديل کرده است و با توجه به قدرتي که در جذب توده مخاطبان و مشارکت در فرايند شکل دهي به افکار عموميدارند، نقش عمده اي در بحران ها و کشمکش هاي اجتماعي، سياسي و بين المللي ايفاء ميکنند.
(محمدي، ١٣٨٩: ١٨٥- ١٨٤) بازيهاي رايانه اي به عنوان يک پديده اجتماعي در کنار ساير رسانه هاي صوتي و تصويري در دنياي امروز، به دليل رشد چشم گير فناوريهاي ارتباطي، طي سال هاي اخير با کشش و جاذبه ي حيرت انگيز، عمده ترين مخاطبان خود را از ميان کودکان و نوجوانان انتخاب ميکند و نه تنها بخش عمده اي از اوقات فراغت اين قشر را به خود اختصاص داده ، بلکه به نظر ميرسد حتي اوقاتي را که آنان بايد به انجام تکاليف درسي يا حضور در جمع خانواده اختصاص دهند، نيز پوشش داده است .