خلاصة:
در سالهای اخیر با توجه به تشدید رقابت اقتصادی بین جوامع، و تغییرات روز افزون بهرهوری برای سهم بیشتر در بازارهای بینالمللی، مفهوم رقابتپذیری از کلیدیترین شاخصهای موفقیت اقتصادها مطرح است. رقابتپذیری علاوه بر نمایان ساختن محدودیتها و چالشهای به وجود آمده در مسیر رقابت در بازارهای جهانی، محدودیتهای مالی دولت در بودجهبندی و چالشهای بخش خصوصی در رقابت در بازارهای داخلی و بینالمللی را نیز ارزیابی میکند. از اینرو، هدف مطالعه حاضر بررسی تاثیر رقابتپذیری بر عملکرد اقتصادی کشورهاست. با توجه به اینکه شاخص نسبتا جامع برای نشان دادن وضعیت رقابتپذیری کشورها توسط مجمع جهانی اقتصاد از سال ۲۰۰۶ گزارش میشود، امکان مدلسازی بهتر برای سری زمانی کشوری خاص وجود ندارد لذا از دادههای دو گروه از کشورهای درحالتوسعه و توسعهبافته برای بررسی رابطه رقابتپذیری و عملکرد اقتصادی استفاده شده است. در این مطالعه دوره زمانی ۲۰۰۶- ۲۰۱۴ در نظر گرفته شده و با توجه به خصوصیات نمونه مورد بررسی، از تکنیک گشتاورهای تعمیمیافته (GMM) برای تجزیهوتحلیل مدلها استفاده شده است. نتایج این مطالعه نشان میدهد که شاخص رقابتپذیری بهطور معنیداری در هر دو گروه از کشورهای منتخب در حالتوسعه و توسعهیافته موجب رشد اقتصادی و گسترش صادرات آنها میشود. بنابراین به نظر میرسد امروزه سیاست تقویت رقابتپذیری اقتصاد باید از اولویتهای اصلی برنامهریزان و سیاستگذاران کشورها باشد. همچنین با توجه به نتایج تحقیق، نسبت تشکیل سرمایه خالص به تولید ناخالص داخلی، نسبت ثبت نامکنندگان دوره دبیرستان، نرخ ارز، مخارج مصرفی و تورم از دیگر متغیرهای موثر بر میزان رشد و صادرات کشورهای منتخب در حالتوسعه و توسعهیافته میباشند.