خلاصة:
انقلابهای عربی در خاورمیانه و شمال آفریقا که منجر به سقوط برخی نظامهای سیاسی محافظهکار در این منطقه شد، جنبش اجتماعی گستردهای با آثار سیاسی به دنبال داشته است، بهگونهای که میتوان گفت بر اثر این تحولات، خاورمیانه در حال گذار به شرایط جدید و فاصله گرفتن از وضعیت سابق است. در اثر این جابجایی، وزن استراتژیک برخی از کشورها در حال کاهش است و در مقابل، جایگاه و وزن منطقهای کشورهای دیگر در حال افزایش است. مصر از گذشته تا امروز نقش مهمی در خاورمیانه و سیاست بینالمللی بازی کرده است و برای درک بهتر و تجزیه و تحلیل درست سیاست خارجی مصر باید به چهار نکتهی کلیدی که همان موقعیت ژئوپلیتیکی و جغرافیایی مصر، منافع ملی، قدرتهای بزرگ و رهبران مصر هستند، توجه کرد. علاوه بر این، مصر هنوز مامور حفاظت از منافع ملی اعراب است. از سوی دیگر، در پی این تحولات قدرتهای بزرگ بینالمللی را به شگفت درآورد. در واقع، تحولات موسوم به بهار عربی برای روسیه نیز همانند سایر قدرتهای بزرگ نگرانیها و چالشهایی را در بر داشته است. به-طوری که دولت روسیه برای دستیابی به اهداف و منافع خود در خاور میانه ناگزیر به تغییر برخی از رویکردهای سنتی خود در این منطقه است. برای مثال صحنه لیبی نتایج نامطلوب فراوانی برای سیاست خاور میانه روسیه به همراه داشت و باعث بروز مشکلات داخلی و خارجی برای روسیه گردید و یک نوع سیاست همکاری با غرب را در پیش گرفت. در حالی که در مورد مصر روسیه توانسته بود پایههای محکم و قابل اعتمادی برای گسترش روابط با این کشور پی ریزی کند و به عنوان یک جزیره باثبات خاورمیانه عربی درصدد برآمد تا الگوی همکاری راهبردی با این کشور را در پیش گیرد.
ملخص الجهاز:
در حالي که در مورد مصر روسيه توانسته بود پايه هاي محکم و قابل اعتمادي براي گسترش روابط با اين کشور پي ريزي کند و به عنوان يک جزيره باثبات خاورميانه عربي درصدد برآمد تا الگوي همکاري راهبردي با ايـن کشور را در پيش گيرد.
روســيه ، بــه عنــوان يکــي از بــازيگران فرامنطقــه اي حاضــر در منطقــه ي خاورميانــه و شــمال آفريقا(مصـر)، در جريـان خيـزش هـا و بيـداري اسـلامي در منطقـه کـه شـاخص آن هـا از لحـاظ ايدئولوژيکي و تأثيرگذاري بر ساير کشورها در مصر بود، رويکرد خود را تغييـر داده و در هـر يـک از کشورهاي قيام کرده با توجه به منافع و ابزار خود، سياستي متفاوت را اتخاذ نموده ، در همـين راسـتا مصر و موضوعات مختلف معطوف به آن ، يکي از مسائلي است که روسـيه ، خصوصـا در دوره ي دوم رياست جمهوري پوتين ، توجه ويژه اي به اين کشور دارد.
با اين حال شايد راه برون رفت از اين ترديد- ها را در افزايش روابط ديپلماتيک ميان خود و مصر ديده است ، لـذا تـردد بـالاي ديپلماتيـک ميـان مقامات مصري به مسکو و بالعکس ، به خوبي بيانگر بروز نوعي تحرک و پويايي در سياست منطقه ي عربي خصوصا سياست هايي در قبال مصر توسط روسيه و متفاوت از دهه هاي گذشته مي باشد.
اين در حـالي بـود کـه از يـک سـو روسيه در موقعيتي نبود که بتواند از موضع يک کمک دهنده ي مالي بزرگ براي افزايش نفوذ سياسي در متحدان سنتي شوروي مانند دوره قبل کمک هاي نظامي گسترده ارسال نمايد و از سـوي ديگـر، مسکو نميتوانست به منطقه سلاح صادر نکند؛ چون کاملا به درآمدهاي حاصله از ايـن امـر متکـي بود.