خلاصة:
مدیریت فشارهای تورمی که منشأ خارجی دارند، یکی از ضرورتهای سیاست گذاری امنیت اقتصادی در کشورهاست. در همین راستا، پژوهش حاضر یک الگوی خودبازگشت برداری جهانی (GVAR) برای دوره 2013-1988 برآورد می کند که 34 کشور توسعه یافته و در حال توسعه را شامل می شود. این کشورها در دوره مورد مطالعه بیش از 80 درصد تولید جهانی را در اختیار داشته و همچنین 80 درصد واردات ایران را تأمین میکرده اند. یافته های پژوهش حاضر به این شرح است. 1) تکانه های قیمت نفت به شکل معکوس و تکانه های غذا به شکل مستقیم موجب افزایش تورم ایران می شوند. 2) آسیب پذیری تورمی ایران در مواجهه با تکانه های نفت و غذا نسبت به سایر کشورها بسیار بیشتر است. این آسیب پذیری در بلندمدت نیز بیشتر از کوتاه مدت است. 3) یک هم روندی افزایشی و هم حرکتی میان قیمت نفت و غذا وجود دارد. به هر حال، تأثیر تکان های قیمت غذا در کوتاه مدت و بلندمدت بزرگتر از تأثیر تکانههای قیمت نفت است، به گونهای که به ازای 10 درصد افزایش هم زمان این قیمت ها، تورم ایران 1 تا 5/1 درصد افزایش مییابد.
The management of external shocks as a source of inflationary pressures is a prerequisite for economic security. In this regard, the present paper estimates a global vector autoregressive (GVAR) model for 34 developed and developing countries over the period 1988-2013. These countries consist more than 80 percent of world GDP, and also they provide 80 percent of Iran’s imports. The main results of this paper are as follows. 1) The global food price shocks have a positive effect on Iran’s inflation, while the effect of oil price changes is negative. 2) Iran’s inflationary vulnerability is higher than other countries, and also it increases in the long run. 3) There is a co-movement relationship between the oil price and the food price. However, the effect of food shocks is greater than the effect of oil shocks in both short run and long run; so that Iran’s inflation increases 1 to 1.5 percent with 10 percent simultaneous increase in the prices of oil and food.
ملخص الجهاز:
به هر حال ، تأثير تکانه هاي قيمت غذا در کوتاه مدت و بلندمدت بزرگ تر از تأثير تکانه هـاي قيمـت نفت است ، به گونه اي که به ازاي ١٠ درصد افزايش همزمان اين قيمت هـا، تـورم ايـران ١ تـا ١/٥ درصد افزايش مييابد .
گالسي و لومباردي ٢ (٢٠٠٩ و ٢٠١٣) با برآورد يک الگـوي GVAR درخـلال دوره ژانويه ١٩٩٩ تا دسامبر ٢٠٠٧ نشان ميدهند که تکانه هاي قيمـت نفـت خـام در کشـورهاي توسعه يافته بيشتر موجب تورم ميشود؛ اما تأثير قابل توجهي بر اقتصادهاي در حـال ظهـور ندارد.
در بلندمدت ضريب تأثير تغييرات قيمت نفـت بـر تـورم تقريبـا ٠/١- درصد و ضريب تـأثير تغييـرات غـذا ٠/٢٥ درصـد اسـت ، بنـابراين تـأثير خـالص تکانه هاي همزمان قيمت نفت و غذا بر تورم ايران ميزان مثبت ٠/١٥ است .
تأثير خالص تکانه هاي همزمان قيمت نفت خام و غذا بر تورم ايران در کوتاه مـدت نيـز مثبت است .
در همين راستا در پژوهش حاضر با بهره گيري از الگوي خودبازگشت بـرداري جهـاني (GVAR) به بررسي تأثير تکانه هاي قيمتي نفت و غذا بر تورم در اقتصاد ايران پرداخته شـده است .
٢) آسيب پذيري مستقيم از تکانه هاي قيمتي غذا: افـزايش جهـاني قيمـت غـذا در کوتاه مدت و بلندمدت به شکل مستقيم موجب افزايش تورم ايران ميشود.
46 )6( Galesi, Alessandro, Lombardi, Marco, )2009(, External shocks and international inflation linkages a global VAR analysis.
, Wohar, Mark E, )2013(, Changes in the oil price- inflation pass-through, Journal of Economics and Business, 68 )36( Yule, G.