خلاصة:
نظام عاطفی از گفتمان‌هایی است که در نشانه - معناشناسی, مطالعه و بررسی می‌شود. در
گونة عاطفی, تعامل میان مجموعه‌های بزرگ نشانه‌ای که صورت‌های بیان (دال) و صورت‌های
محتوا (مدلول) نامیده می‌شود. فرایند نشانه -معنایی را تحقق می‌بخشد. همین تعامل اساس
مباحث در این نظام را شکل می‌دهد. این رابطة تعاملی,» زمینه‌ای فراهم می‌آورد تا شوش گران
با حضور ادراکی - حسی و عاطفی خود در فرایند معنادهی مشارکت کنند. بر این اساس, در هر
گفتمانی با سازوکارهای عاطفی مختلفی مواجه می‌شویم که قابل مطالعه هستند. در واقع» دنیای
عاطفی زبانی است که نظام خاص خود را دارد و کار نشانه - معناشناسی, مطالعة همین نظام و
بررسی شرایط تحقق و طغیان معنا در آن است. مسئله‌ای که طرح می‌شود این است که چگونه
و مبتنی بر کدام شرایط گفتمانی می‌توان این نظام زبانی را مطالعه کرد. پرسش اصلی پژوهش
حاضر این است که فرایند عاطفی در گونة کودکانة رضوی زائر عبدالجبار کاکایی, تابع کدام
سازوکار نشانه -معناشناختی است. همچنین فرایند تحقق و طغیان معنا مبتنی بر کدام شرایط
گفتمانی رخ می‌دهد. در واقع» هدف پژوهش پیش‌رو بررسی نشانه -معناشناختی نظام عاطفی
در گفتمان حاکم بر گونة کودکانة زاثر برای دست‌یافتن به چگونگی زایش و طغیان معنا در آن
است. نتایج و یافته‌های تحقیق نشان می‌دهد که نظام عاطفی گفتمان در گونة کودکانة زائر
تابع سازوکارهای ادراکی - حسی, زیبایی‌شناختی» استعلایی» تنشی و جسمانه‌ای است و مبتنی
بر گونة رخدادی شوشی تحقق می‌پذیرد. این پژوهش می‌تواند الگویی برای تحلیل و بررسی
گفتمان‌های حاکم بر فرهنگ و ادبیات رضوی در گونة کودکانه‌های رضوی باشد.
ملخص الجهاز:
نتايـج و يافته هـاي تحقيـق نشـان مي دهـد کـه نظـام عاطفـي گفتمـان در گونـۀ کودکانـۀ زائـر تابـع سـازوکارهاي ادراکـي ـ حسـي ، زيبايي شـناختي ، اسـتعلايي ، تنشـي و جسـمانه اي اسـت و مبتنـي بـر گونـۀ رُخـدادي شوشـي تحقـق مي پذيـرد.
بـا توجـه بـه ايـن پژوهش هـا، تاکنـون نظـام عاطفـي شـعر از منظـر نشـانه ـ معناشـناختي در آثــار مرتبــط بــا ادبيــات و فرهنــگ رضــوي و به ويــژه در کودکانه هــاي رضــوي (اشــعار و ترانه هــا) ـ کــه به طــور غالــب زمينه ســاز آفرينش هــاي حســي ـ عاطفــي در ايــن حــوزه مي شـود و ارادت ، عشـق و علاقـۀ کـودکان و نوجوانـان را بـه امـام رضـا (عليه السـلام ) و آسـتان مطهـر آن حضـرت نشـان مي دهـد ـ مـورد پژوهـش قـرار نگرفتـه اسـت .
فراينـد تنشـي نيـز بـر رابطـۀ تعاملـي و بيناوابسـتۀ سـوژه بـا ابـژه وابسـته اسـت و ايـن تعامـل تـا جايـي ادامـه مي يابـد کـه بـه درهم آميختگـي عاطفــي ســوژه و ابــژه نيــز منجــر مي شــود (همــان :٣٩).
رابطـۀ بيناوابسـتۀ دو فضـاي تنشـي فشـاره اي و گسـتره اي در طرحـوارٔە زيـر نشـان داده شـده اسـت : (به تصویر صفحه مراجعه شود) نمودار١: مربع تنشي واگرا (شعيري ، ١٣٩٥: ٤٣) در ايـن فراينـد، گونـۀ عاطفـي از ارزشـي برخـوردار مي شـود کـه از بسـيار مثبـت تـا بسـيار منفــي در نوســان اســت .
تـلاش شـوش گر بـراي تعامـل لامسـه اي بـا هسـتي ، ممکـن اسـت رُخـدادي کنشـي بـه نظـر برسـد، امـا جريـان ادراکـي ـ حسـي به گونـه اي سـوژه را از حضـور خـود سرشـار مي سـازد کـه او از چيـزي آگاه نمي شـود.
(
, 
, 
)
