گستردگی هم‌زمان قدرت و مقاومت؛ خوانش فوکویی نمایشنامه پیروزی اثر هاوارد بارکر مقالة

هاوارد بارکر ازجمله نمایشنامه‌نویسان صاحب‌سبک معاصر انگلستان است که روش‌های اعمال قدرت بر جامعة انگلستان را مورد انتقاد قرار می‌دهند. بارکر در نمایشنامه‌های دهة 70 و 80م. خود، افرادی را بازمی‌نمایاند که در شرایط انتقال قدرت قرار می‌گیرند و این تغییر برایشان فاجعه‌بار است. براین‌اساس، بارکر تئاترش را «تئاتر فاجعه» می‌نامد. شخصیت‌های نمایش‌های او با تغییر در شرایط سیاسی و اجتماعی هویت خود را بازتعریف و فردیت خود را بازیابی می‌نمایند. نمایشنامه پیروزی بارکر نیز اوضاع فاجعه‌بار دوران بازگشت سلطنت چارلز دوم را به صحنه می‌آورد. در این شرایط، قدرت فراگیر چارلز، مخالفان را به تبعیت از خود و یا نابودی سوق می‌دهد. به همین دلیل، آدم‌های نمایش ناگزیر به مقاومت در برابر این قدرت ویرانگر یا نابودی کامل هستند. این مقاومت با نظریه‌های میشل فوکو درباره «گستردگی هم‌زمان قدرت و مقاومت» و مفاهیم مربوط به «انقیاد» افراد و هویت‌یابی آنان قابل بررسی است؛ لذا فرضیه این نوشتار بر این پرسش قرار می‌گیرد که آیا راهکارهای افراد برای مقاومت در برابر قدرت و انقیاد ناشی از آن با نظریات فوکو همخوانی دارد؟ این پژوهش در نهایت نشان می‌دهد که نظریه‌پردازی‌های فوکو با رفتارها و جهت‌گیری‌های شخصیت‌های این نمایشنامه همخوانی دارد.

سوزان ، در جايي ديگر، ناکارآمدي مقاومت را براي براندازي قدرت به دونشاير، ِ نـقـد زبـان ادبـيات خـارجـي دوره شانزدهـم ، شـمـاره ٢٢، ، بــهار و تابســتان ١٩٩١٣٩٨ و The Co-extensiveness of Power and Resisance: A Foucauldian Reading. واقعيت اين است که پافشاري اسکروپ بر سر مواضعش ، به شکنجه و مرگ او ختم نـقـد زبـان ادبـيات خـارجـي دوره شانزدهـم ، شـمـاره ٢٢، ، بــهار و تابســتان ٢٠١١٣٩٨ و The Co-extensiveness of Power and Resisance: A Foucauldian Reading. به همين دليل است که همان طور که عنوان فرعي نمايشنامه نشان مي دهد عملکرد سوزان و اسکروپ واکنش هايي هستند که اين دو در برابر گزينه هاي پيش روي خود اتخاذ مي کنند؛ اما ِ ِ پادقدرت يا همان مقاومت کلان در جبهه اي ديگر در حال پيشروي است و حکومت چارلز دوم را به صورتي پنهاني دگرگون مي کند. )Hoy 65( در نمايشنامه پيروزي دوشخصيتي که در شرايط انتقال قدرت به بازتعريف خود نـقـد زبـان ادبـيات خـارجـي دوره شانزدهـم ، شـمـاره ٢٢، ، بــهار و تابســتان ٢٠٣١٣٩٨ و The Co-extensiveness of Power and Resisance: A Foucauldian Reading. بي دليل نيست که خود بارکر نيز اعتقاد دارد کمتر پيش مي آيد که آدم هاي نمايشنامه هايش شخصيت خودشان را که با رنج فراوان به دست آورده اند، از درخشش بيندازند )Barker, The Arguments Critical Language& Literary Studies Vol. 16, NO. اين چنين است که گونه هاي مختلف مقاومت يا جزئي از قدرت مي شوند و در ساختار آن تحليل مي روند يا اينکه از نـقـد زبـان ادبـيات خـارجـي دوره شانزدهـم ، شـمـاره ٢٢، ، بــهار و تابســتان ٢٠٧١٣٩٨ و The Co-extensiveness of Power and Resisance: A Foucauldian Reading.