خلاصة:
این پژوهش با هدف تعیین تاثیر تئاتردرمانی بر رشد اخلاقی، روابط بین فردی و خلاقیت دانش آموزان مقطع ششم ابتدایی انجام شد. پژوهش حاضر شبه آزمایشی از نوع پیش‌آزمون پس‌آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دختر 12 ساله مدارس شهر ساری در سال تحصیلی 96 بودند. نمونه مورد مطالعه شامل 32 دانش آموز بود که به صورت نمونه گیری داوطلبانه انتخاب شدند و به صورت تصادفی ساده در دو گروه آزمایش و کنترل قرار داده شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه خلاقیت عابدی (1372)، مقیاس رشد اخلاقی معنوی پور (2012) و پرسشنامه مهارتهای ارتباطی بین فردی منجمی زاده(1391) استفاده شد. داده ها از طریق تحلیل کواریانس و نرم افزار spss21 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد تئاتردرمانی بر رشد اخلاقی دانشآموزان دختر تاثیر معناداری ندارد ولی بر خلاقیت و مهارتهای ارتباطی بین فردی تاثیر معناداری دارد.
The aim of this study was to determine the effect of psychodrama on moral development, Interpersonal relationships and creativity of Sixth Grade elementary school students. The present research was a quasi-experimental study with pre-test-posttest with control group type. The statistical population of the study included all 12-year-old girl students in Sari schools in the academic year of 2016-2017. The sample consisted of 32 students who were voluntarily selected by non-random sampling method and were randomly assigned into two experimental and control groups. To collect data, the Abedi’s Creativity Questionnaire (1372), Manavipour’s Spiritual Growth Scale (2007) and Interpersonal Communication Skills Questionnaire of Monajjemizadeh (2012) were used. Data were analyzed using Covariance Analysis and spss21 software. The results showed that psychodrama has no significant effect on the moral development of female students, but has a significant effect on creativity and interpersonal relationships.
ملخص الجهاز:
The results showed that psychodrama has no دانش آموزان دختر تأثير معناداري ندارد ولي بر خلاقيت و مهارت هاي significant effect on the moral development of female ارتباطي بين فردي تاثير معناداري دارد.
Keywords: Psychodrama, Moral Development, تئاتر درماني، رشد اخلاقي، خلاقيت ، روابط بين فردي Interpersonal Relationships, creativity نوع مقاله : پژوهشي دريافت : دي ٩٦ پذيرش : ارديبهشت ٩٧ ويرايش نهايي : مهر٩٨ مقدمه کاهش اخلاق در جامعه يکي از مهم ترين مسائلي است که جوامع امروزي با آن مواجه هستند (جاود، کوسار و کان ١، ٢٠١٤).
Wright, Sedlock, West, Saulpaugh & Hopkins 2 : Tichy, Johnson, Johnson & Roseth 3 .
Sengsavang & Krettenauer 6 : Trémolière, Neys & Bonnefon 7 : Kuther & Higgins-D'Alessandro 8 : Luef 9 : Deitcher 10 .
Recchia, Wainryb, Bourne & Pasupathi 11 .
Skinner, Hyde, McPherson & Simpson 13 .
در ادبيات پژوهشي روش هاي مختلفي از قبيل آموزش برنامه فلسفه براي آموزش رشد اخلاقي (جهاني، ١٣٨٦)، آموزش حل مسئله شناختي – اجتماعي براي بهبود روابط بين فردي (لطيفي، اميري، ملک پور، مولوي، ١٣٨٨) و آموزش نقاشي بر افزايش خلاقيت (جمالي فيروزآبادي، سپهريان حيدرزاده و جلالي کشاورز، ١٣٨٩) کودکان وجود دارد.
Charyton, Hutchison, Snow, Rahman & Elliott 3 Bennet 4 .
نتايج کلي پژوهش نشان ميدهد که شاخص هاي روان سنجي روايي و پايايي در حد مناسبي است و ميتوان از اين آزمون براي سنجش رشد اخلاقي دانش آموزان دبيرستاني استفاده نمود (معنوي پور، ٢٠١٢).
(
, 
, 
)
