ملخص الجهاز:
"انقلاب فرهنگی ارمغان گلاسنوست آناتولی اسملیانسکی بازیگران و به طور کلی تئاتر در شوروی جریان‌های سیاسی و روانی جدیدی را به تصویر می‌کشند که جامعهء این کشور را از خواب عمیق دیرینهء خود بیدار کرده است.
اما نباید گفت که تئاتر شوروی در دوران استالین،خروشچف و برژنف کلا در رکود ادامه حیات داده و هیچگونه فعالیتی نداشته است زیرا در این دوران کارهای برجسته‌ای نیز ارائه شد و گروههای نمایشی مانند گیاه از میان سنگلاخ‌های بروکراتیک و سوء استفاده‌جوها سر بیرون آوردند و شجاعانه در برابر خطرات آن زمان قد علم کردند و می‌توان گفت که دوره بردگی روحی و اختلاف نظرها موجب نابودی تئاتر و به طور کلی،هنرمند نشد.
دولت به این سالن‌های کوچک نمایش هیچگونه سوبسیدی نمی‌پردازد و آنها آیا سولژنیتسین به شوروی باز خواهد گشت؟ هانس پیتر ریزه (به تصویر صفحه مراجعه شود) الکساندر سولژنیتسین،در ستایش از دوست خود الکساندر تواردوفسکی در سال 1791 نوشت:«برای کشتن یک نویسنده راههای زیادی وجود دارد.
»آنها نه‌تنها مجلهء ادبی «نووی میر»را که تواردوفسکی سردبیر آن بود،توقیف کردند بلکه در این جریان مکان دلخواه سولژنیتسین را که در آنجا کتاب یک روز از زندگی ایوان دنیسوویچ را چاپ کرده بود و چاپ آن او را به یک چهرهء ادبی جهانی تبدیل کرد،از آنها گرفتند.
موفقیت یار کسانی است که شجاعانه در زمینه‌های جدید فعالیت می‌کنند و لیود میلاپتر و شووسکایا با نمایش دسته سرایندگان مسکو و الکساندر گالین با نمایش ستارگان در آسمان صبح که در 051 سالن تئاتر در شوروی روی صحنه آمد و سال گذشته نیز در لندن اجرا شد،از جمله این افراد موفق هستند."
(
, 
, 
)
