عوامل تعیین کننده حساب جاری در ایران: یک رهیافت ساختاری مقالة

حسابجاری یکی از مهمترین شاخص‌های عملکرد در هر اقتصاد و نقش‌های متعددی را در تحلیل‌های سیاستگذار توسعه اقتصادی ایفا می‌نماید. لذا در مقاله حاضر به بررسی عوامل تعیین-کننده حسابجاری در ایران با استفاده از الگوی خودتوضیح برداری ساختاری مبتنی بر دادههای فصلی 1395-1360پرداخته شده است. این مطالعه از لحاظ نظری بسیار نزدیک به مطالعات بیزر و همکاران(2004)، دنیل(1993) و برگین و شفرین(2000) در الگوسازی است اما در اینجا به ویژگی خاص اقتصاد ایران از نظر نرخ ارز و وابستگی به نفت مورد تاکید قرار گرفته است. همچنین به منظور شناسایی شوکهای ساختاری از روش بلندمدت گالی(1992) و بلانچارد-کاه(1989) استفاده شده است. از طرف دیگر با استفاده از ابزار تجزیه واریانس خطای پیش بینی(FEVDs) و توابع عکسالعملآنی(IRFs) اثرات متقابل پویا از شوکهای ایجاد شده در الگو مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. نتایج نشان میدهد شوک‌های تولید خالص دائمی و موقتی از نسبت بالایی در نوسانات ترازحسابجاری برخوردارند. همچنین نااطمینانی نرخ ارز و اثر قیمت نفت و درآمدهای نفتی بر حسابجاری حاکی از اهمیت بالای هریک از متغیرهای مذکور بعد از شوکهای تولیدخالص در کنترل حسابجاری می باشد.