خلاصة:
پیشرفت سریع تکنولوژی اطلاعات و رقابت جهانی منجر به عقبماندگی سیستمهای حسابداری مدیریت سنتی در تهیه اطلاعات مفید جهت تصمیمگیری مدیریت، در مقایسه با سایر پیشرفتهای تکنولوژیکی شده است. سیستم هزینهیابی برمبنای فعالیت ابزاری است جهت کمک به مدیریت سازمانها تا تصویر درستی از بهای تمامشده کالاها و خدمات مختلف خود داشته باشند و چارچوبی است که بدان وسیله تصمیمگیریهای مدیریتی و ارزیابی عملکرد سازمانی بهبود مییابد. مدیران با بهکارگیری حسابداری مدیریت برمبنای فعالیت، بهتر قادر خواهند بود فعالیتهای سودآور را از فعالیتهای با سودآوری کمتر و یا حتی زیانده تشخیص دهند؛ به عبارت دیگر، سیستم مدل هزینهیابی برمبنای فعالیت ابزاری را در اختیار مدیران قرار میدهد که آنها را در امر تخصیص منابع به فعالیتهایی که سودآورند یاری نموده و برای حذف فعالیتهایی که زیانده میباشند راهنماییهای لازم را به عمل میآورد. بر همین اساس هدف این پژوهش ارائه محدودیتهای سیستم هزینهیابی سنتی بود که در ادامه بررسی مقایسهای بین دو سیستم هزینهیابی سنتی و فعالیتگرا انجام شد.
ملخص الجهاز:
نارسایی سیستم هزینهیابی سنتی در شرکتهای تولیدی سعید شهریاری*1 محب احدپور 2 محمدحسین احمدپور شمس آباد 3 محمد خشنودان 4 تاریخ دریافت: 02/09/1398 تاریخ چاپ: 14/09/1398 {مراجعه شود به فایل جدول الحاقی} 1 عضو هیات علمی موسسه آموزش عالی کار، گروه مهندسی صنایع، ایران (shahriyari@kar.
درواقع، هزینهیابی بهعنوان روشی برای تسهیم هزینههای مستقیم و غیرمستقیم، میتواند به مدیران و سیاستگذاران کمک کند که دریابند هزینهها از مجموع درآمدها و یارانههای قابل حصول بیشتر است یا کمتر (عالمشاه، 1396).
آثار ناشی از تغییرات تکنولوژیکی، جهانی شدن تجارت، تشدید رقابت و تغییرات سریع در انتظارات و خواستههای مشتریان و تغییرات ساختاری که در نگرش مدیریت و الگوهای سازمانی پدید آمده، مجموعا موجب شدهاست که دست اندرکاران و صاحبنظران دانش و حرفه حسابداری مدیریت در بخشهای مختلف آکادمیک و حرفهای با درهمآمیختن جنبه های نظری و کاربردی مفاهیم حسابداری مدیریت به ابداع روشها و تکنیکهایی برای پاسخگویی به نیازهای جدید سازمانها و مدیران بپردازند و به حل مسائل سازمانی کمک نمایند و از سیستم هزینهیابی برمبنای فعالیت به منظور پاسخگویی به نیازهای جدید سازمانها و مدیران استفاده کند.
مشـکل و انتقاد اصلی صاحبنظران این بود که هزینههایی که توسط سیستم هزینهیابی سنتی ارائـه مـیشـود، اطلاعـات دقیقی را در مورد بهای تمام شده خدمات و محصولات در اختیار تصمیمگیرندگان قرار نمیدهد و حتی بـا ارائـه اطلاعات غلط باعث گمراهی مدیران در تصمیمگیریها مـیشـود.
ازجمله دیگر ضعفهای روشهای سنتی حسابداری بهای تمامشده، محاسبه انحراف بهای تمامشده توسـط این سیستم بر اثر تغییر در ویژگیهای محصولات است.